عکس‌های گرفته شده از خاورمیانه توسط اولین توریست جهان

زمانی‌که ژوزف فیلیبرت (Joseph-Philibert Girault de Prangey) سفرش را از زادگاهش فرانسه به سمت اورشلیم و قاهره آغاز کرد، دوربینش را همراه خود برده بود تا از هر چیز جالب توجهی عکس بیاندازد.

چیزی که در این عکاسی خارق العاده‌ است و فیلیبرت را نسبت به دیگر توریست‌ها متمایز می‌کند این است که در دوره‌ی او عکاسی به‌تازگی اختراع شده بود. حال بعد از گذشت ۱۷۰ سال از آن، عکس‌های سیاه‌ و سفید او، اولین تصاویر قابل ملاحظه از دو شهر باستانی است.

اخیراً، در موزه هنر شهر نیویورک، آثار عکاسی فیلیبرت، آغازگر مفهوم عکاسی در سفر، به بازدید عموم قرار‌گرفت. به تازگی مشخص شده که او جزو اولین عکاسان جهان بوده‌ است.

این‌که بخواهیم او را یک توریست بدانیم خیلی درست نیست، حداقل به بیان امروزی توریسم،‌ نمی‌توان او را یک توریست دانست.

در نیمه دوم قرن نوزدهم، تنها اروپایی‌های ثروتمند توانایی سفر به مدیترانه را داشتند. این به اصطلاح «سفر‌ به دوردست‌ها» آرزوی هر تحصیل‌ کرده‌ای بود. این به اصطلاح هنر دوستان، هرچه که در سفر خود می‌دیدند را نقاشی می‌کردند. سفر دریایی فیلیبرت در سال ۱۸۴۲ نیز در همین عصر اتفاق افتاد، تا اینکه او شیوه مدرن عکاسی را حاصل از پیشرفت تکنولوژی بود به همه معرفی کرد.

مدرنیته در آثار خیره کننده او کاملا بارز است. این عکس‌های سیاه‌وسفید صرفا برای ثبت خاطره نیست. بلکه،‌ در این عکس‌ها او تماماً سعی کرده که از کل بنای باستانی که در مقابلش می‌بیند عکسبرداری کند.

او بیش از هزاران عکس گرفته است که از لحاظ کیفیت نشان دهنده‌ی ساعت‌ها صرف وقت و تلاش بی‌اندازه‌ی او بوده‌ برای هرچه بهتر گرفتن عکس‌ها بوده است. او بعد از آن، به دقت عکس‌ها را در جعبه‌ای چوبی قرار داده تا به‌ عنوان اولین آرشیو عکس حوزه باستان‌شناسی شناخته شود. دوربین عکاسی او نیز به عنوان ابزاری برای انجام کارهای پژوهشی-علمی شناخته شد.

عکس‌های سیاه وسفید فیلیبرت، در نگاه دوم خیلی یکدست به نظر نمی‌رسند. با اینکه او غالبا از بنا‌ها عکس گرفته‌است اما تعدادی از عکس‌ها از مناظر و مردم نیز موجود است که نشان ‌می‌دهد تنها انگیزه او ازین کار پژوهش علمی نبود‌ه‌ است. او همچنین اهل دیدن جاهای دیدنی نیز بوده است. انگیزه‌ی دوم او از عکسبرداری،  نشان‌دهنده‌ی مفهوم یک توریست امروزی است. در سفر او به مدیترانه، او انتظار سفری ارزان داشت؛ درست مثل سفر‌های دیگرش و اینکه عکاسی در این سفر آسان خواهد بود.

با نگاه به عکس‌های سیاه و سفید به گذشته برمی‌گردیم، به زمانی که سفر کردن مختص طبقه اشرافیان بوده‌ است. اما در همین عکس‌ها ما می‌بینیم که تا‌چه اندازه از آینده‌نگر بودیم.