به دنبال پرتاب دومین فالکون SpaceX، تمام سه راکت با موفقیت روی زمین فرود آمدند. دو هسته‌ی خارجی راکت بر روی دو پد فرود بتونی SpaceX که در دماغه‌ی کاناورال فلوریدا در نزدیکی محل پرتاب واقع بودند، فرود آمدند. هسته‌ی مرکزی بر روی یکی از کشتی‌های بدون سرنشین این شرکت در اقیانوس اطلس فرود آمد.
این نخستین باری است که SpaceX موفق شده است تمام سه هسته‌ی راکت یک فالکون را فرود بیاورد. اولین باری که در فوریه‌ی ۲۰۱۸ یک فالکون را پرتاب کردند، تنها دو هسته‌ی خارجی سالم به زمین برگشتند. هسته‌ی مرکزی آن پرتاب به‌خاطر کمبود سوخت موفق به راه اندازی هر سه موتور مورد نیاز برای فرود نشد و بنابراین نتوانست روی کشتی بدون سرنشین هدف خود فرود بیاید. بنابراین راکت با سرعت ۳۰۰ مایل بر ساعت در اقیانوس سقوط کرد. با این وجود، فرود همزمان این راکت تبدیل به یکی از نمادین‌ترین تصاویر این پرتاب شد و افراد زیادی آن را به یک رقص باله تشبیه کردند.
اما بالاخره SpaceX موفق شد تمام سه فرود را موفقیت انجام بدهد و شاید این موضوع که تمام سه تقویت کننده‌ی مورد استفاده در این پرواز در واقع نسخه‌ی به روز شده‌ی راکت‌های اسپیس ایکس به نام Block 5 بودند، به این موفقیت کمک شایانی کرده باشد. این نسخه درست شده است تا قابل استفاده‌ی مجدد باشد و کار را برای اسپیس ایکس راحت‌تر کند تا بتواند راکت را فرود بیاورد و سپس به سرعت برای پروازهای آینده آماده‌اش کند.
اسپیس ایکس در ابتدا چهار سال پیش با تقویت کننده‌های راکت فالکون ۹ خود این نوع فرود را امتحان کرد. اولین تلاش در ژانویه‌ی ۲۰۱۵ در دریا بعد از این که تقویت کننده به کشتی بدون سرنشین کوبید با شکست مواجه شد. دومین تلاش برای فرود در آوریل ۲۰۱۵ اتفاق افتاد و تقویت کننده تقریبا موفق شد اما در نهایت افتاد و منفجر شد.
اسپیس ایکس در دسامبر ۲۰۱۵ برای اولین تقویت کننده‌ی راکت خود را با موفقیت در دماغه‌ی کاناورال بر روی نقطه‌ی فرود بتونی اصلی فرود آورد. از آن زمان سه بار دیگر تلاش کرد تا فرود در دریا با موفقیت انجام بشود. اما بین آن مقطع تا پرتاب فالکون هِوی سال گذشته، اسپیس ایکس ۲۰ فرود موفق و تنها یک شکست داشته است. و از زمان پرتاب اولین فالکون هِوی در سال گذشته هم این شرکت تنها یک فرود ناموفق شده است.
