در سال ۲۰۱۲ بود که Oculus کیک‌استارتر خود را راه‌اندازی کرد و با این کار، نه یک رکورد، بلکه دو رکورد را به ثبت رساند. موفقیت فوق العاده این برند در جذب سرمایه، نه تنها نشان داد که گیمرها تمایل دارند به واقعیت مجازی فرصتی دیگر بدهند، بلکه ثابت کرد که کیک‌استارترها قادر هستند نه یک تکنولوژی، بلکه یک صنعت خاص را دگرگون کرده و از نو تعریف کنند.
نکات مثبت:
- طراحی بسیار خوب
- راحتی در استفاده برای اغلب افراد
- نصب و استفاده‌ی راحت
نکات منفی:
- القای حس‌های ناخوشایندی نظیر تهوع در برخی بازی‌ها
- ضعف محتوایی Oculus Home
- عملکرد نه‌چندان قابل اتکای کنترلرهای لمسی
زمانی که Oculus Rift به بازار عرضه شد، پلی استیشن وی‌آر هنوز متولد نشده‌بود و تنها بازیگر بزرگ صحنه‌ی هدست‌های واقعیت مجازی، اچ‌تی‌سی بود. در اینجا قصد داریم به بررسی هدست واقعیت مجازی Oculus Rift بپردازیم و ضمن معرفی ویژگی‌های آن، قابلیت‌های مختلفش را با HTC Vive و PlayStation VR مقایسه کنیم.
هدست واقعیت مجازی آکیولس مدل Rift
می‌توان انتظار داشت که نتیجه‌ی یک فرآیند طراحی چهار ساله محصولی شگفت‌انگیز از حیث طراحی باشد. واقعیت هم همین است و طراحی بسیار زیبای هدست Oculus Rift را می‌توان به‌گونه‌ای زیبا و جذاب توصیف کرد که در مقابل آن هدست‌های HTC VIVE همانند یک محصول پلاستیکی بی‌کیفیت جلوه می‌کند!
کلاس و پرستیژ دو اصل پایه‌ای در طراحی این محصول به‌شمار رفته و به‌خوبی خبر از مهندسی دقیق انجام‌شده بر روی طراحی آن دارند. همچنین کیفیت سخت‌افزاری این محصول نیز به‌مانند طراحی آن بسیار خوب ارزیابی شده و هر بخش از آن حس سبکی و در عین حال استحکام را به کاربر القا می‌کند.
بخوانید: بررسی هدست واقعیت مجازی PlayStation VR
علاوه بر این، از حیث راحتی نیز می‌توان تاحدودی امتیاز قبولی را به ریفت داد. اگر پلی‌استیشن وی‌آر و طراحی فوق‌العاده‌ی آن را کنار بگذاریم، Oculus Rift را می‌توان از دیگر محصولات بازار نظیر اچ‌تی‌سی وایو راحت‌تر دانست. قرار گرفتن این هدفون روی سر به کمک بندهایی صورت می‌گیرد که در طرفین واقع شده و وظیفه‌ی محکم نگه‌داشتن آن روی سر کاربر را بر عهده دارند. هرچند این بندها را به‌هیچ عنوان نمی‌توان با مکانیزم خودکار PlayStation VR مقایسه کرد، اما در قیاس با دیگر محصولات راحت‌تر بوده و کیفیت بهتری دارد.
عملکرد فوق‌العاده، اما…
در حالیکه تجربه‌ی بازی با Oculus Rift برای نخستین بار را می‌توان شگفت‌انگیز توصیف کرد، اما حس تهوع و حال‌به‌هم‌خوردگی که ناشی از تکان‌های ناگهانی انجام‌شده به واسطه‌ی واقعیت مجازی‌است، امری اجتناب نا‌پذیر به‌شمار می‌رود. این حالت ممکن است برای بسیاری کاربران تنها در حد یک سرگیجه‌ی متعارف باشد، حال آنکه شدت آن برای برخی دیگر به‌حدی بالاست که آن ها را مجب.ر به کنار گذاشتن هدست خواهدکرد. برخی بازی‌ها نظیر Lucky’s Tale که یک بازی پلتفرمر به شمار می‌رود، چندان گیمرها را اذیت نمی‌کنند و برخی دیگر نظیر Eve: Valkyrie تنها یک سردرد خفیف در آن‌ها ایجاد خواهندکرد. تجربه‌ی کلی چندماهه‌ی کار کردن با Oculus Rift حاکی از این است که بازی‌هایی که در صدد جابجا کردن بازیکن و به‌خصوص تغییر نمای دوربین وی هستند، احتمالاً مشکلات بزرگ‌تری را برای گیمرها ایجاد خواهندکرد، حال آنکه بازی‌هایی که عموماً در سکون انجام می‌پذیرند، تأثیر کمتری را از این حیث بر کاربر می‌گذارند.
Oculus البته تلاش می‌کند که با استفاده از یک رده‌بندی بر روی بازی‌های پلتفرم ریفت، این ویژگی را دسته‌بندی کند و خرید را برای کاربرانش ساده‌تر سازد. با این وجود، این رده‌بندی به هیچ وجه دقیق نبوده و یک بازی نظیر The Climb که رده‌بندی ” احتمال تهوع شدید” را دریافت کرده‌است، تجربه‌ی راحتی را ارائه می‌دهد، درحالیکه عنوانی نظیر Minecraft Window 10 Edition که در این دسته‌بندی “متوسط” ارزیابی شده، یکی از بدترین بازی‌های واقعیت مجازی از این حیث است!
کیفیت تصویر و صدا
Oculus Rift رزولوشن کلی ۲,۱۶۰ x 1,200 را برای هر چشم ارائه می‌دهد که عددی بسیار بالاست. با این حال، با توجه به اینکه هدست‌های واقعیت مجازی در فاصله‌ای یک یا دو اینچی از چشمان کاربر قرار می‌گیرند، می‌بایست تراکم پیکسل‌ها بسیار بالاتر از حد معمول باشد تا شناسایی آن‌ها به سادگی امکان‌پذیر نباشد. در این رابطه AMD معتقد است که برای ارائه‌ی یک تجربه‌ی کامل واقعیت مجازی، هدست‌ها می‌بایست به رزولوشنی نزدیک به ۱۱۶ مگاپیکسل مجهز باشند. این عدد که در حقیقت تقریباً دو برابر رزولوشن ۸K به شمار می‌رود، با استانداردهای کنونی بسیار فاصله داشته و دسترسی به آن در حال حاضر امکان‌پذیر نیست. علیرغم این امر، وضوح تصویر Oculus Rift در سطح بسیار خوبی ارزیابی می‌شد و با اینکه تجربه‌ی گرافیکی بازی‌ها به یک مانیتور ۷۲۰p شباهت بیشتری داشت تا مانیتور ۴K، اما در مجموع نمره‌ی قبولی را دریافت می‌کرد. همچنین، تمامی کمی و کاستی‌های ناشی از رزولوشن نه‌چندان بالای تصاویر Oculus Rift ، توسط نرخ ریفرش ۹۰ هرتزی صفحه و نمایش سه‌بعدی Stereoscopic آن که حسی فوق‌العاده و عمقی باورنکردنی را به هر عنوانی می‌بخشیدند، جبران شده و خروجی کار تصویری فوق‌العاده شاداب است که به‌خوبی شما را در خود غرق می‌کند.
البته از مشکلاتی نظیر آنچه Screen Door Effect خوانده می‌شود و در آن فاصله‌ی بین پیکسل‌های انباشته به طور واضحی قابل تشخصیص هستند، هرگز نمی‌توان گذر کرد، اما این مشکلات تنها مختص ریفت نبوده و در دیگر هدست‌های واقعیت مجازی نیز کاملاً یافت می‌شود. البته این مشکل در هدست HTC VIVE Pro کمی کمتر رؤیت می‌شود، اما باید دقت کنید که قیمت HTC VIVE Pro تقریباً دوبرابر ریفت است.
همچنین هدفون‌های Oculus Rift نیز عملکرد بسیار خوبی دارند و حس عرق شدن در محیط بازی را به‌خوبی به کاربر انتقال می‌دهند. هدفون‌های ریفت، حسی بسیار راحت داشته و ضمن اینکه کیفیت صدای قابل قبولی ارائه می‌کنند، طراحی درون گوشی هم نداشته و از این حیث لایق تحسین هستند. استفاده از هدست‌های درون گوشی باعث می‌شود که نسبت به صداهای محیط اطراف حسی نداشته‌باشید، این درحالیست که هدست‌های روگوشی ضمن اینکه تجربه‌ی بازی را چندان متأثر نمی‌کنند، صدای محیط را نیز کم و بیش به گوشی کاربر می‌رسانند.
عملکرد نرم‌افزاری
راه‌اندازی نرم‌افزاری Oculus Rift کار ساده‌ایست و چیزی کمتر از ده دقیقه طول می‌کشد. پس از وصل کردن اتصالات دستگاه، به‌سرعت به وبسایت Oculus هدایت شده و اینستالر برنامه را دانلود می‌کنید. همچنین پس از نصب نرم‌افزاری برنامه هم به صفحه Oculus Home هدایت می‌شوید که تجربه‌ی کاربری آن بسیار لذت‌بخش است.
منوهای صفحه‌ی Oculus Home بسیار هوشمندانه طراحی شده‌اند و نگاه شما در آن نقش کرسر ماوس را ایفا خواهدکرد. همچنین کلیدهای گیم‌پد نیز برای انتخاب گزینه‌ای خاص یا بازگشت از آن مورد استفاده قرار می‌گیرند. این فرآیند همچنین در صورتی که از کنترلرهای لمسی بازی استفاده کنید، بیش از پیش لذت‌بخش خواهد شد و تجربه‌ای نو و جدید از تعامل را در اختیارتان قرار می‌دهد. صفحه‌ی Oculus Home همچنین قابلیت‌های بسیاری دارد که آن را به تجربه‌ای منحصربفرد برای افرادی که برای نخستین بار از واقعیت مجازی استفاده می‌کنند، تبدیل می‌کند. شما می‌توانید این اتاق مجازیتان را با دکورهای مختلف بچینید و یا تزیینات مختلفی را به گوشه‌و‌کنار آن آویزان کنید. گیمرها همچنین قادر خواهند بود که با دعوت کردن از سایر دوستانشان، آن‌ها را به چالش‌هایی گوناگون فرابخوانند.
جمع‌بندی
Oculus Rift به‌خوبی توانسته است به محصولی قابل برای محقق کردن آرزوی واقعیت مجازی تبدیل شود و پلتفرمی را توسعه دهد که هرچند هنوز در اول راه قرار داشته و به پیشرفت‌های زیادی نیازمند است، اما اولین قدم در یک مسیر درست به‌شمار می‌رود، مسیری که بدون شک پایان آن فراگیرشدن واقعیت مجازی و ارتقای کلی استانداردهای بازی‌های ویدیویی خواهد‌بود.
