چقدر طول می‌کشد تا داروهای ضد افسردگی اثر کنند؟

اکثر داروهای ضد افسردگی تسکین فوری علائم مربوط به افسردگی، اضطراب و سایر شرایطی که برای آن تجویز می شوند را ارائه نمی دهند.

در عوض، شما باید آنها را به طور معمول و مداوم برای چندین هفته یا حتی چند ماه مصرف کنید تا متوجه تغییرات شوید. در اینجا چند دستورالعمل در مورد مدت زمان اثرگذاری داروهای ضد افسردگی آورده شده است:

داروهای ضد افسردگی چیست؟

متخصصان بالینی اغلب داروهای ضد افسردگی را برای کمک به کاهش علائم افسردگی، اضطراب، اختلال وسواس فکری– اجباری (OCD)، اختلال اضطراب اجتماعی (SAD)، آگورافوبیا و اختلال پانیک تجویز می کنند.۱ این داروها با تأثیر بر انتقال دهنده های عصبی مغز کار می کنند – پیام رسان های شیمیایی که مسئول تنظیم خواب، خلق و خو، اضطراب، انگیزه و سایر عملکردها و حالات هستند.

کلاس های رایج داروهای ضد افسردگی و نمونه ها

داروهای ضد افسردگی به طور کلی در چند کلاس قرار می گیرند. داروهای هر کلاس مشابه هستند، اما یکسان نیستند.

• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs): Prozac (fluoxetine); Paxil and Pexeva (paroxetine); Zoloft (sertraline); Celexa (citalopram); Lexapro (escitalopram)
• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین انتخابی (SNRIs): Cymbalta (duloxetine); Effexor XR (venlafaxine); Pristiq (desvenlafaxine); Fetzima (levomilnacipran)
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCAs): Tofranil (imipramine); Pamelor (nortriptyline); amitriptyline; doxepin; Norpramin (desipramine)
• مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): Parnate (tranylcypromine); Nardil (phenelzine); Marplan (isocarboxazid); Emsam (selegiline)
• داروهای ضد افسردگی غیرمعمول: Trazodone; Remeron (mirtazapine); Trintellix (vortioxetine); Viibryd (vilazodone); Wellbutrin SR و Wellbutrin XL (bupropion)

اکثر آنها به شکل قرص موجود هستند. Emsam از طریق یک چسب پوستی جذب می شود.

هنگام درمان افسردگی، پزشکان اغلب “پاسخ به درمان” را به عنوان کاهش حدود ۵۰٪ در نمرات مقیاس رتبه بندی افسردگی همیلتون (HAM-D) در مقایسه با نمره اولیه (خط پایه) بیمار تعریف می کنند. کاهش ۲۰٪ تا ۳۳٪ در نمره HAM-D اغلب به عنوان “آغاز بهبود” در نظر گرفته می شود.

مدت زمان اثرگذاری انواع مختلف داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی از نظر زمانی که طول می کشد تا اثر کنند، متفاوت هستند، زیرا هر کلاس متفاوت عمل می کند. در هر صورت، شما احتمالاً چندین هفته پس از شروع رژیم دوز ضد افسردگی خود، بهبود قابل توجهی در علائم خود نخواهید دید.

در اینجا چند دستورالعمل کلی در مورد زمانی که احتمالاً شروع به احساس تسکین در علائم خود خواهید کرد، بسته به نوع دارویی که مصرف می کنید، آورده شده است. ممکن است بیومارکرها از این پاسخ های ذهنی عقب بمانند.

• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs): حدود شش هفته
• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین انتخابی (SNRIs): یک تا چهار هفته
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCAs): دو تا چهار هفته
• مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): از دو هفته تا شش هفته

با شروع مصرف داروی ضد افسردگی چه انتظاری می توان داشت؟

پس از شروع مصرف داروی ضد افسردگی، ممکن است قبل از احساس بهتر شدن کمی احساس بدتر شدن کنید. محققان قبلاً بر این باور بودند که افزایش اولیه انرژی که یک داروی ضد افسردگی گاهی اوقات ارائه می دهد، افزایش خطر رفتارهای مضر را توضیح می دهد. با این حال، تحقیقات جدیدتر در مورد SSRI ها (شایع ترین کلاس تجویز شده) نشان می دهد که این اتفاق به دلیل تاثیر داروهای ضد افسردگی بر مواد شیمیایی مختلف در بدن شما رخ می دهد و هر کدام در زمان های مختلف به سطح مطلوب خود می رسند.

زمانی که داروی ضد افسردگی شما شروع به کمک کرد، مصرف آن را قطع نکنید زیرا احساس بهتری دارید. قطع ناگهانی آن ممکن است به معنای بازگشت علائم شما همراه با برخی عوارض جانبی ناخوشایند و احتمالاً خطرناک باشد.

عوارض جانبی احتمالی داروهای ضد افسردگی

عوارض جانبی رایج داروهای ضد افسردگی عبارتند از:

• اختلالات خواب
• سردرد
• خستگی
• سرگیجه
• سبکی سر
• خشکی دهان
• عصبانیت
• تعریق بیشتر
• عوارض جانبی جنسی
• تاری دید
• حالت تهوع

اینها تنها برخی از عوارض جانبی هستند که ممکن است هنگام مصرف داروی ضد افسردگی با آنها مواجه شوید. ممکن است یکی یا چند مورد از آنها را تجربه کنید، یا اصلاً تجربه نکنید. در مورد هرگونه علائم نگران کننده با پزشک خود صحبت کنید.

مهم است که مصرف داروی ضد افسردگی را به دلیل ایجاد عوارض جانبی یا به نظر نرسیدن به دلیل قطع نکنید. بدن شما ممکن است فقط به زمان نیاز داشته باشد تا خود را وفق دهد. برای سهولت انتقال، ممکن است در ابتدا دوز بسیار کمی به شما تجویز شود که به تدریج افزایش می یابد. این عوارض جانبی به طور معمول کاهش می یابند و با گذشت زمان بسیار قابل کنترل تر می شوند.

مدیریت وضعیت خود در انتظار نتایج

اگر تشخیص اضطراب دارید، پزشک شما ممکن است ابتدا یک بنزودیازپین (داروی ضد اضطراب) همراه با داروی ضد افسردگی برای شما تجویز کند. بنزودیازپین ها باعث تسکین سریعتر علائم می شوند.

بنزودیازپین ها خطر وابستگی و سوء مصرف را دارند، بنابراین پزشک شما ممکن است پس از اینکه داروی ضد افسردگی به حداکثر اثر خود رسید، این دارو را قطع کند.

مقابله با عوارض جانبی

اگر عوارض جانبی مداوم هستند و مدیریت آنها دشوار می شود، با پزشک خود در مورد امکان تغییر دوز یا دارو برای تناسب بهتر با نیازهای خود مشورت کنید.
مراقب سندرم قطع دارو باشید

هرگز مصرف داروی ضد افسردگی خود را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید. قطع ناگهانی دارو می تواند باعث سندرم قطع داروی ضد افسردگی شود، مجموعه‌ای از اثرات ناخوشایند و در برخی موارد خطرناک، هنگامی که مواد شیمیایی مغز شما خیلی سریع تغییر می‌کنند. اگر پزشک شما تصمیم گرفت که تغییر دارو ضروری است، به شما دستورالعمل‌های کاهش دوز ایمن و تا حد امکان راحت را ارائه می‌دهد.

تغییر دارو یا دوز را در نظر بگیرید

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما باید فواید بالقوه هر دارو را در مقابل خطرات و عوارض جانبی آن سنجیده باشد. اگر شما و پزشک شما معتقدید که بدون بهبود قابل توجه، یک دوره آزمایشی کافی از درمان ضد افسردگی را داشته اید یا عوارض جانبی را غیرقابل تحمل می دانید، ممکن است تغییر دارو ضروری باشد. بدون نظارت پزشک خود، تغییر دارو را انجام ندهید.

بسیاری از افراد باید چندین داروی ضد افسردگی مختلف را امتحان کنند تا بهترین دارو را پیدا کنند – اما اکثر افراد با داروی ضد افسردگی مناسب، به خصوص زمانی که با روان درمانی ترکیب شود، احساس تسکین می کنند. همیشه برای حداکثر کردن مزایا و به حداقل رساندن عوارض جانبی، دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را در مورد رژیم دوز داروی ضد افسردگی خود دنبال کنید.

سوالات متداول