حمله پانیک یک دوره ناگهانی از ترس شدید است که واکنش های فیزیکی شدید مانند ضربان قلب سریع و تنگی نفس را بدون هیچ گونه خطر واقعی یا دلیل ظاهری ایجاد می کند. بسیاری از افراد در طول زندگی خود فقط یک یا دو حمله پانیک را تجربه می کنند و مشکل برطرف می شود. اما اگر حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره‌ای داشته‌اید و مدت زیادی در ترس مداوم از حمله دیگری بوده‌اید، ممکن است به وضعیتی به نام اختلال پانیک مبتلا باشید.
اختلال پانیک چیست؟
اختلال پانیک یک اختلال اضطرابی است که با حملات پانیک مکرر و اغلب شدید مشخص می شود. حملات پانیک با احساسات شدید اضطراب و نگرانی همراه است و اغلب با تلاش برای کاهش خطر حملات، در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند.
اگرچه حملات پانیک ترسناک هستند و اختلال پانیک می تواند بر هر جنبه ای از زندگی شما تأثیر بگذارد، درمان می تواند در کاهش تعداد حملات و بازگرداندن کیفیت زندگی شما بسیار مؤثر باشد.
گزینه های درمان
چندین گزینه برای درمان اختلال پانیک وجود دارد و اغلب ترکیبی از آنها مؤثرترین است. درمان ها ممکن است شامل انواع مختلف روان درمانی، داروها، تغییرات سبک زندگی و کاهش استرس باشد.
- روان درمانی
روان درمانی اساس درمان اختلال پانیک است و بهترین درمان برای کاهش وقوع حملات پانیک در آینده است.
اولین قدم در روان درمانی صرفاً آموزش است. توضیح آنچه در طول حمله پانیک اتفاق می افتد. به وضوح، با توجه به تعداد افرادی که به دنبال مراقبت های اضطراری برای حملات پانیک هستند، ممکن است احساسات فیزیکی را تجربه کنید که بسیار نگران کننده است. یک درمانگر ابتدا با توضیح آنچه در بدن رخ می دهد و اینکه چگونه رفلکس “جنگ یا گریز” باعث این علائم می شود، شروع می کند.
رویکردهای روان درمانی که در درمان اختلال پانیک موفقیت آمیز بوده اند عبارتند از:
- درمان شناختی رفتاری
انجمن روانپزشکی آمریکا پیشنهاد می کند که نوعی از روان درمانی به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) برای اختلال پانیک موثرترین است.
درمان شناختی رفتاری بر اهمیت فرآیندهای رفتاری و فکری در درک و کنترل اضطراب و حملات پانیک تأکید دارد. تمرکز درمان بر رفتارهای ناکافی، مانع و آسیب زا و فرآیندهای فکری غیرمنطقی است که به ادامه علائم کمک می کند.
CBT شامل دو مرحله اساسی در درمان اختلال پانیک است. اولین مورد شناسایی افکار و رفتارهای منفی است. این کار را می توان به روش های مختلف انجام داد و گاهی اوقات نوشتن خاطرات نقش مهمی ایفا می کند.
هنگامی که این الگوهای فکری و رفتاری منفی شناسایی شدند، ممکن است شروع به ایجاد روش‌های مقابله‌ای سالم برای تغییر رفتارها و افکار منفی کنید. یکی از روش هایی که اغلب با وحشت استفاده می شود، بی حس سازی است. در این تکنیک، فرد به تدریج در معرض محرک ایجادکننده وحشت قرار می گیرد تا زمانی که دیگر واکنش وحشت ایجاد نکند.
- روان درمانی روان پویشی متمرکز بر پانیک
روان درمانی روان پویشی متمرکز بر پانیک نیز در درمان اختلال پانیک مؤثر است. درمان روان پویشی ریشه در تئوری های روانکاوی فروید دارد.
تمرکز درمان بر کمک به مراجعان برای آگاهی از تعارضات و فانتزی های ناخودآگاه و شناسایی مکانیسم های دفاعی است که بر ادامه علائم تأثیر می گذارد. برخلاف CBT، تمرکز این درمان بر کاوش بخش ناخودآگاه ذهن است که در آن افکار و خاطرات دردناک ذخیره می شود.
- کار با یک درمانگر
روان درمانی معمولاً توسط یک مشاور، مددکار اجتماعی، روانشناس یا روانپزشک مجرب انجام می شود. به خاطر داشته باشید که همانطور که شخصیت های مختلفی در بین پزشکان وجود دارد، شخصیت های متعددی نیز در بین ارائه دهندگان سلامت روان وجود دارد.
گاهی اوقات افراد برای یافتن بهترین درمانگر برای راهنمایی خود نیاز به “مصاحبه” با بیش از یک ارائه دهنده (دریافت نظر دوم) دارند. درمان اختلال پانیک یک “راه حل سریع” نیست و یک رابطه حمایتی با یک درمانگر تا حد زیادی به شما در انجام کارهایی که برای بازگرداندن زندگی خود نیاز دارید کمک خواهد کرد.
داروها
داروهایی که بیشتر برای اختلال پانیک استفاده می شوند شامل داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب هستند. مهم است توجه داشته باشید که اگر یک داروی ضد افسردگی توصیه می شود، به این معنی نیست که پزشک شما معتقد است که شما افسرده هستید. همه داروهای ضد افسردگی با تغییر یکی یا چند مورد از مواد شیمیایی مغز (انتقال دهنده های عصبی) زیر عمل می کنند:
- سروتونین: این ماده شیمیایی مغز در تعدیل اضطراب، خلق و خو، خواب، اشتها و میل جنسی نقش دارد.
- نوراپی نفرین: اعتقاد بر این است که نورآدرنالین که بر خواب و هوشیاری تأثیر می گذارد، با واکنش استرس جنگ یا گریز مرتبط است.
- دوپامین: دوپامین بر حرکت بدن تأثیر می گذارد و همچنین تصور می شود که در انگیزه، پاداش، تقویت و رفتارهای اعتیاد آور نقش دارد. بسیاری از نظریه‌های روان‌پریشی پیشنهاد می‌کنند که دوپامین در علائم روان‌پریشی نقش دارد.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی که برای درمان اختلال پانیک استفاده می شوند به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند. شایع ترین داروهای تجویز شده SSRI ها هستند و MAOI ها فقط در مواردی که داروهای دیگر شکست خورده اند استفاده می شوند.
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): SSRIs با افزایش سطح سروتونین در مغز کار می‌کنند. نمونه هایی از آنها عبارتند از Paxil (پاروکستین)، Zoloft (سرترالین) و Prozac (فلوکستین).
مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRIs): SNRIs روی سروتونین و نوراپی نفرین در مغز کار می‌کنند. نمونه هایی از آنها عبارتند از Effexor (ونلافاکسین) و Cymbalta (دولوکستین).
داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCAs): TCAs بر سروتونین، نوراپی نفرین و تا حدودی کمتر بر دوپامین تأثیر می گذارد. نمونه هایی از آنها عبارتند از ایمی پرامین و آمی تریپتیلین.
مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): MAOI ها همچنین با تغییر مواد شیمیایی مغز، از جمله سروتونین و نوراپی نفرین، از حملات پانیک جلوگیری می‌کنند. نمونه هایی از آنها عبارتند از Nardil (فنلزین) وParnate (ترانیل سیپرومین). استفاده از MAOI ها می تواند دشوار باشد و نیاز به رعایت رژیم غذایی بسیار سخت توسط افراد دارد، زیرا این دارو ممکن است با برخی غذاها، نوشیدنی ها و سایر داروها به طور خطرناکی تداخل داشته باشد.
داروهای ضد اضطراب
داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپین ها گاهی اوقات به طور کوتاه مدت برای حملات پانیک استفاده می شوند، اما به راحتی می توانند عادت ایجاد کنند.
داروهای درمان اختلال پانیک ممکن است توسط یک روانپزشک یا یک پزشک مراقبت های اولیه تجویز شود. مدت درمان با دارو به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. ممکن است برای برخی از افراد لازم باشد که در طول زندگی خود یک رژیم دارویی را ادامه دهند.
دریافت کمک و منابع
اختلال پانیک یک بیماری قابل درمان است و اکثر افراد با درمان کاهش قابل توجهی در علائم را تجربه خواهند کرد. هرچه زودتر درمان شروع شود، احتمال ابتلا به آگورافوبیا کمتر می شود و زودتر می توانید دوباره روی پای خود بایستید و واقعاً شروع به زندگی دوباره کنید. در مورد موانع رایج برای درخواست کمک و همچنین کمک و منابع موجود برای افراد مبتلا به اختلال پانیک بیشتر بدانید.
