مصرف SNRI ها برای درمان اختلال پانیک

مهارکنندههای بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) که به طور گسترده برای درمان اختلالات خلقی و اضطرابی تجویز میشوند، یکی از رایجترین گزینههای درمانی برای اختلال پانیک هستند.
مهارکنندههای بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین چه هستند؟
SNRIها دسته ای از داروهای ضد افسردگی هستند. برخی از رایجترین SNRIها عبارتند از:
- افکسور (ونلافاکسین)
- سیمبالتا (دولوکستین)
- پریستیک (دز ونلافاکسین)
این داروهای ضد افسردگی اغلب برای درمان اختلالات خلقی، مانند افسردگی اساسی و افسردگی در اختلال دوقطبی تجویز میشوند.
SNRIها برای درمان اختلالات اضطرابی مختلف از جمله:
- اختلال پانیک
- وسواس فکری عملی (OCD
- اختلال اضطراب اجتماعی
- اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
نیز به طور ایمن و مؤثر شناخته شدهاند. علاوه بر این، SNRIها همچنین میتوانند درد مداوم ناشی از شرایط خاصی مانند فیبرومیالژیا و سندرم خستگی مزمن (ME/CFS) را به طور مؤثر درمان کنند.
نحوه عملکرد آنها در درمان اضطراب و اختلالات پانیک
مغز انسان حاوی صدها پیامرسان شیمیایی طبیعی به نام انتقالدهندههای عصبی است. این پیامرسانها مسئول هدایت اطلاعات در سراسر مغز هستند. بر این باور است که اگر یکی یا چند مورد از این انتقالدهندههای عصبی از تعادل خارج شوند، میتواند در ایجاد اختلال خلقی یا اضطرابی در فرد نقش داشته باشد.
انتقالدهندههای عصبی سروتونین و نوراپی نفرین به طور خاص با بروز اختلال پانیک مرتبط هستند. هر دو انتقال دهنده عصبی در تنظیم برخی عملکردها و احساساتی که می توانند بر شروع این بیماری تأثیر بگذارند، نقش دارند. سروتونین به تنظیم خلق و خو و خواب مرتبط است. نوراپی نفرین مسئول واکنش فرد به استرس و اضطراب است و با واکنش جنگ یا گریز مرتبط است.
SNRIs با جلوگیری از جذب سریع این انتقالدهندههای عصبی توسط سلولهای مغزی، بر هر دو سروتونین و نوراپی نفرین تأثیر میگذارند. با تثبیت این انتقالدهندههای عصبی، SNRIها میتوانند به بهبود خلق و خوی فرد، کاهش احساس اضطراب و کمک به کاهش حملات پانیک کمک کنند.
گاهی اوقات SNRIs با مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) اشتباه گرفته میشوند که داروهای ضدافسردگی مشابه هستند، اما فقط بر سروتونین تأثیر میگذارند.
عوارض جانبی
هنگام مصرف SNRI ها، ممکن است عوارضی را تجربه کنید. برخی از شایع ترین عوارض جانبی SNRI ها عبارتند از:
- تهوع یا استفراغ
- خشکی دهان
- خواب آلودگی و خستگی
- سردرد
- عوارض جانبی جنسی
- افزایش عصبی بودن
- ناراحتی معده یا درد شکم
- اختلال خواب
این عوارض جانبی باید با گذشت زمان کاهش یابد. اگر عوارض جانبی بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است از SNRI ها آلرژی دارویی جدی را تجربه کنید. اگر علائم واکنش دارویی آلرژیک، از جمله تورم دهان، صورت یا زبان، عدم توانایی در تنفس عمیق، احساس خفگی، بثورات و کهیر را تجربه کردید، فوراً با داروخانه یا پزشک خود تماس بگیرید.
نکات احتیاط
- هشدار جعبه سیاه
در سال ۲۰۰۷، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) یک توصیه به نام هشدار جعبه سیاه صادر کرد. از طریق این هشدار، FDA هشدار داد که استفاده از SNRI ها و سایر داروهای ضد افسردگی ممکن است منجر به افزایش افکار و رفتارهای خودکشی، به ویژه در افراد جوان شود.
- تداخل دارویی
برخی از داروها نباید همراه با SNRI ها مصرف شوند یا باید با احتیاط مصرف شوند. پزشک خود را از هر داروی تجویزی و بدون نسخه ای که مصرف می کنید مطلع نگه دارید.
- مصرف الکل
مصرف الکل می تواند سمیت SNRI ها را افزایش دهد و بر اثربخشی این داروهای ضد افسردگی تأثیر بگذارد.
- گروه های خاص
SNRI ها می توانند در دوران بارداری یا شیردهی از مادر به کودک منتقل شوند. اگر باردار یا شیرده هستید، در مورد خطرات احتمالی مصرف SNRI ها با پزشک خود صحبت کنید. افراد مسن اغلب بیشتر در معرض عوارض جانبی SNRI ها هستند. اگر یک فرد مسن هستید که SNRI ها مصرف می کنید، در مورد عوارض جانبی احتمالی با پزشک خود صحبت کنید.