اختلال دو قطبی در مقابل اختلال شخصیت مرزی: تفاوت ها چیست؟

اختلال شخصیت مرزی (BPD) از زمان شناخته شدن آن در “راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی” در سال ۱۹۸۰، بحث برانگیز بوده است. یکی از بحث‌های برانگیز که هنوز حل نشده است، این است که آیا BPD به اختلال دو قطبی مرتبط است یا خیر، زیرا آنها علائم مشابه زیادی دارند.

هر دو اختلال با بی‌ثباتی خلقی و impulsivity مشخص می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی نیز وجود دارد. اختلال دو قطبی شامل تغییرات چشمگیر در خلق و خوی و سطح فعالیت است، در حالی که BPD با اختلال عاطفی مشخص می شود.

درباره تفاوت‌های بین اختلال دو قطبی و BPD بیشتر بدانید. اگر علائم یک بیماری روانی را تجربه می کنید، برای دریافت تشخیص و درمان با یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی صحبت کنید.

علائم

بی ثباتی خلقی و رفتارهای تکانشی اغلب توسط افراد مبتلا به اختلال دو قطبی و همچنین افراد مبتلا به BPD تجربه می شوند.

اختلال دو قطبی با تغییر خلق و خوی از افسردگی به شیدایی یا هیپومانیا همراه است. شیدایی با سرخوشی، کاهش نیاز به خواب و افزایش فعالیت مشخص می شود. هیپومانیا شبیه به شیدایی اما کمتر شدید است.

BPD نیز با تغییرات خلقی همراه است که گاهی اوقات به آن آشفتگی عاطفی یا ناپایداری عاطفی گفته می شود. افراد مبتلا به BPD اغلب در عرض چند دقیقه از احساس خوب بودن به احساس شدید ناراحتی تغییر می کنند.

اختلال دو قطبی

• نوسانات شدید خلق و خو
• دوره های خلقی که یک هفته یا بیشتر طول می کشند
• بی قراری
• افکار مسابقه ای
• افزایش انرژی و سطح فعالیت
• کاهش نیاز به خواب
• خودبزرگ بینی
• رفتارهای بی پروا و پرخطر
• impulsivity
• روان پریشی در دوره های مانی شدید

اختلال شخصیت مرزی

• تغییرات سریع در خلق و خوی
• دوره های خلقی که ساعت ها یا روزها طول می کشند
• اختلال عاطفی
• ترس از رها شدن
• خودانگاره ناپایدار
• روابط شدید و ناپایدار
• مسائل مربوط به خشم
• احساس بی ارزشی
• تفکر پارانوئیدی
• impulsivity
• خودآزاری یا رفتارهای خودکشی

علل

تحقیقات نشان می دهد که در حالی که اختلال دو قطبی و BPD ممکن است همزمان رخ دهند، به نظر می رسد شرایط جداگانه ای با علل متفاوت هستند. در حالی که محققان به طور کامل علل دقیق هر بیماری را درک نمی کنند، اعتقاد بر این است که چندین عامل در افزایش حساسیت فرد به ابتلا به هر بیماری نقش دارند.

اختلال دو قطبی

•  ژنتیک: اختلال دو قطبی به طور گسترده ای به ژنتیک مرتبط است. این یکی از ارثی ترین اختلالات روانی است.
• ضربه و استرس: ضربه دوران کودکی و رویدادهای استرس زا نیز ممکن است با اختلال دو قطبی مرتبط باشند.
• تفاوت‌های مغزی: برخی مطالعات نشان می‌دهند که تفاوت‌های ساختار و شیمی مغز نیز ممکن است به اختلال دو قطبی کمک کنند، اگرچه تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این ارتباط مورد نیاز است.

اختلال دو قطبی یک بیماری روانی پیچیده است و محققان هنوز به طور کامل درک نمی کنند که چه عواملی باعث ایجاد آن می شود. با این حال، اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و بیولوژیکی در ایجاد این بیماری نقش دارند.

اگر شما یا کسی که می شناسید علائم اختلال دو قطبی را دارید، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. تشخیص زودهنگام و درمان می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلال دو قطبی را بهبود بخشد.

علل اختلال شخصیت مرزی (BPD)

• سوء استفاده و ضربه: BPD به طور قوی با سوء استفاده و ضربه دوران کودکی مرتبط است. عواملی مانند دلبستگی ضعیف مادر، مصرف مواد مخدر والدین و سوء استفاده فیزیکی، عاطفی و جنسی با BPD مرتبط هستند.
• تفاوت‌های مغزی: افراد مبتلا به BPD ممکن است در مناطقی از مغز که با کنترل عاطفی مرتبط هستند، تفاوت‌هایی داشته باشند.
• ژنتیک: تحقیقات همچنین نشان می دهد که ممکن است این بیماری ارتباط ژنتیکی داشته باشد. BPD تمایل به تأثیر خانوادگی دارد، به این معنی که داشتن یک بستگان نزدیک با این بیماری ممکن است خطر ابتلای فرد به آن را نیز افزایش دهد.

تشخیص

هنگام تشخیص، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی به چندین عامل مختلف نگاه می کنند تا به تمایز بین اختلال دو قطبی وBPD کمک کنند. برخی از اجزای مهم دو را از هم جدا می کنند.

کیفیت: در حالی که هر دو اختلال با تغییرات خلقی مشخص می شوند، کیفیت تغییرات خلقی می تواند بسیار متفاوت باشد. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی تمایل به تجربه شیدایی و افسردگی دارند، در حالی که افراد مبتلا به BPD درد عاطفی شدید و احساس پوچی، ناامیدی، خشم، ناامیدی و تنهایی را تجربه می کنند.

افراد مبتلا به اختلال دو قطبی اغلب احساس شادی یا انرژی بیش از حد می کنند، در حالی که افراد مبتلا به BPD اغلب احساس غم، عصبانیت یا پوچی می کنند. همچنین، تغییرات خلقی در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی معمولاً شدیدتر و طولانی‌تر از تغییرات خلقی در افراد مبتلا به BPD است

زمان: در BPD، تغییرات خلقی اغلب کوتاه‌مدت‌تر هستند. آنها ممکن است فقط چند ساعت در یک زمان طول بکشند. در مقابل، تغییرات خلقی در اختلال دو قطبی تمایل به چند روز یا حتی چند هفته طول می‌کشند.

علت: تغییرات خلقی در BPD معمولاً به یک استرس‌زای محیطی، مانند یک بحث با یک فرد عزیز واکنش نشان می‌دهند، در حالی که تغییرات خلقی در اختلال دو قطبی ممکن است بدون دلیل مشخص رخ دهد.

درجه: تغییرات خلقی معمولی BPD به ندرت شامل احساس سرخوشی است. معمولاً، تغییر از احساس ناراحتی به احساس خوب است، نه از احساس بد به احساس بالا یا احساس سرخوشی، که در اختلال دو قطبی رایج‌تر است.

درمان

از آنجایی که اختلال دو قطبی و اختلال شخصیت مرزی شرایط متمایزی هستند، برای بهترین شانس تسکین علائم، ضروری است که هر اختلال را به طور جداگانه درمان کنید.

اختلال دو قطبی

دارو درمان اصلی برای اختلال دو قطبی است، اگرچه روان درمانی نیز می تواند مفید باشد. تثبیت کننده های خلق و خو می توانند به تعادل خلقی و به حداقل رساندن خطر تجربه هایپومانیا یا افسردگی شدید کمک کنند.

انواع داروهایی که اغلب برای درمان اختلال دو قطبی تجویز می شوند، داروهای ضد روان پریشی و ضد تشنج هستند که ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• آریپیپرازول (Abilify)
• دیوالپروکس سدیم (Depakote)
• هالوپریدول (Haldol)
• لاموتریژین (Lamictal)
• توپیرامات (Topamax)

اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک بیماری روانی است که با الگوهای ثابت و شدید در رفتار، خلق و خو، روابط و عزت نفس مشخص می شود. افراد مبتلا به BPD اغلب احساسات شدید و متضاد را تجربه می کنند و ممکن است در روابط خود دچار مشکل شوند. آنها همچنین ممکن است عزت نفس پایین و مشکلات در کنترل خشم داشته باشند.

سایر درمان‌های مفید

علاوه بر DBT، ACT، و MBT، سایر روش‌های درمانی نیز می‌توانند برای درمان BPD مفید باشند، از جمله:

• درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT یک نوع روان درمانی است که بر تغییر افکار و رفتارهای منفی تمرکز دارد.
• درمان مبتنی بر ذهنیت (MBT): MBT یک نوع روان درمانی است که بر درک افکار و احساسات خود و نحوه ارتباط آنها با رفتار شما تمرکز دارد.
• درمان گروهی: درمان گروهی فرصتی برای افراد مبتلا به BPD است تا در مورد تجربه خود صحبت کنند و از یکدیگر حمایت کنند.

متأسفانه، پیشگیری از اختلال دو قطبی یا اختلال شخصیت مرزی غیرممکن است. دلایل دقیق هر بیماری مشخص نیست و هر دو تا حدودی تحت تأثیر ژنتیک هستند. با این حال، کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از عواقب جدی مرتبط با بیماری خود انجام دهید.

 اختلال دو قطبی

هیچ راهی برای پیشگیری از اختلال دو قطبی وجود ندارد. با این حال، تشخیص زودهنگام و درمان می تواند به بهبود نتایج کمک کند. به علائم هشدار توجه کنید و در مورد این بیماری بیشتر بیاموزید تا بتوانید به دنبال علائم اولیه باشید. اگر به اختلال دو قطبی تشخیص داده شده اید، برخی چیزها می توانند به کاهش خطر و شدت داشتن دوره های خلقی کمک کنند:

• به برنامه درمانی خود پایبند باشید
• از مصرف مواد مخدر و الکل خودداری کنید
• اجتناب از محرک ها
• یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید
• راه هایی برای مدیریت استرس پیدا کنید
• خواب کافی داشته باشید
• به یک برنامه ثابت پایبند باشید

اختلال شخصیت مرزی

هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از اختلال شخصیت مرزی وجود ندارد. برخی از مراحل می توانند منجر به نتایج بهتر شوند، مانند:

• اجتناب از مصرف مواد مخدر و الکل
• کاهش استرس
• استفاده از تکنیک های آرامش
• در اولین نشانه های علائم به دنبال درمان باشید

خلاصه

اختلال دو قطبی و اختلال شخصیت مرزی برخی علائم مشترک دارند، اما شرایط متمایزی هستند. آنها گاهی اوقات همزمان رخ می دهند، بنابراین تحقیقات آینده در مورد علل ژنتیکی و بیولوژیکی BPD و اختلال دو قطبی ممکن است برخی روابط کشف نشده بین دو حالت را آشکار کند.

دلایل دقیق این دو بیماری مشخص نیست، اما ژنتیک به شدت با اختلال دو قطبی مرتبط است، در حالی که ضربه به شدت با اختلال شخصیت مرزی مرتبط است. هر دو بیماری درمان های متفاوتی دارند، بنابراین تشخیص دقیق ضروری است.

اختلال دو قطبی و اختلال شخصیت مرزی می توانند منجر به علائم بی ثباتی خلقی و impulsivity شوند. اگر به داشتن یکی از این شرایط مشکوک هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند وضعیت شما را ارزیابی کنند و شما را برای ارزیابی، ارزیابی و درمان بیشتر به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهند. درمان زودهنگام می تواند تأثیری که علائم بر جنبه های مختلف زندگی شما دارند را به حداقل برساند و اطمینان حاصل کند که می توانید زندگی را به طور کامل زندگی کنید.