ممکن است سه پایه برای بسیاری از عکاسان در حال منسوخ شدن باشد. فناوری بهترین دوربین ها و روش های جایگزین پشتیبانی به این معنی است که شما می توانید به راحتی در بسیاری از موقعیت ها با دست عکاسی کنید. دیگر روزهایی که از افزایش ISO می ترسیدید گذشته است و به لطف تثبیت کننده تصویر بسیار موثر، سرعت شاتر آهسته‌تر دیگر مانند گذشته مشکل ندارد.
توانایی عکاسی راحت با دست در بسیاری از موقعیت ها احساس آزادی ایجاد می کند. صرف نظر از سوژه هایی که عکاسی می کنید این حس آزادی به معنای توانایی واکنش سریع به شرایط آب و هوایی در حال تغییر یا اکشنی است که در مقابل دوربین انجام می شود و البته به معنای حمل بار کمتر است.
این بدان معنا نیست که سه پایه ها کاملاً منسوخ شده اند. البته برخی از عکاسان همیشه نیاز به استفاده از سه پایه خواهند داشت، خواه برای عکاسی با نوردهی طولانی باشد یا به این دلیل که باید دوربین را برای مدت زمانی در موقعیت ثابت نگه دارند. اما برای اکثر مردم، سفر سبک و توانایی عکاسی سریع اکنون یک امکان واقعی است و در اینجا دلایل آن آورده شده است.
۱. درک ISO بالا بهتر می شود
در روزهای اولیه عکاسی دیجیتال، نویز ISO بالا حتی برای بهترین دوربین های موجود در آن زمان نیز مشکل بود. و با کند شدن رقابت مگاپیکسلی، رقابت در زمینه کنترل نویز آغاز شد. شما در این روزها در مورد کنترل نویز زیاد نمی شنوید زیرا دوربین های مدرن در این زمینه عملکرد فوق العاده ای دارند، حتی مدل های سطح ورودی و آنهایی که دارای سنسورهای کوچکتر هستند.
دوربین های فول فریم و البته دوربین های متوسط فرمت همچنان بهترین هستند، اما می توانید با اکثر دوربین های مدرن با خیال راحت در ISO 1600 عکاسی کنید و همچنان تصاویر فوق العاده واضحی را ثبت کنید. بسیاری از دوربین‌ها تا ISO 3200 عملکرد خوبی خواهند داشت، در حالی که بهترین دوربین‌های موجود می‌توانند تا ISO 6400 عکاسی کنند و ISO 12,800 همچنان نتایج قابل استفاده‌ای ارائه می‌دهد. این بدان معناست که می توانید هنگام عکاسی با دست در سرعت شاتر آهسته تر با خیال راحت ISO را افزایش دهید و بدانید که تصاویر شما همچنان عالی به نظر می رسند. ممکن است نیاز به اعمال کاهش نویز رنگ در فایل های خام در نرم افزار ویرایش انتخابی خود داشته باشید، اما به عنوان مثال، در Lightroom، این به طور خودکار اعمال می شود و در بیشتر موارد بالاتر از حد نیاز شماست.
۲. از تثبیت کننده تصویر استفاده کنید
تثبیت کننده تصویر پیشرفت فناوری شگفت انگیزی است که می تواند تاثیر زیادی در عکاسی شما داشته باشد. با مقابله با حرکت دوربین و لنز با تغییر اپتیک در لنز (تثبیت کننده تصویر نوری یا OIS ) یا با تغییر سنسور دوربین (تثبیت کننده تصویر در بدنه یا IBIS )یا هر دو، توانایی عکاسی با دست در سرعت شاتر آهسته تر از معمول و در عین حال دستیابی به جزئیات واضح، تحقق می یابد. به این معنی که کمتر به سه پایه نیاز خواهید داشت. بسیاری از بهترین دوربین‌های سال ۲۰۲۳ تثبیت‌کننده‌ای معادل پنج استاپ ارائه می‌دهند، در حالی که برخی تا هفت استاپ هم می‌رسند. اما در حالی که تثبیت کننده تصویر کار فوق العاده ای انجام می دهد، نمی تواند معجزه کند، بنابراین یک دست محکم همچنان ضروری است و تکیه دادن به چیزی برای ایجاد ثبات نیز مفید است.
۳. در صورت نیاز، می توانید از روش های پشتیبانی جایگزین استفاده کنید
حمل سه پایه می تواند سنگین باشد، به خصوص اگر مطمئن نباشید که به آن نیاز دارید یا خیر. البته، برخی از عکاسان می دانند که از سه پایه برای بیشتر عکس هایی که می گیرند استفاده می کنند، بنابراین حمل آن با وجود اینکه هنوز یک بار کوچک است، ارزش دارد.
اگر در دسته عکاسانی قرار می گیرید که گاهی اوقات به سه پایه نیاز دارند اما مطمئن نیستید که چه زمانی، و به همین دلیل آن را برای احتیاط حمل می کنید، علاوه بر استفاده از پیشرفت های فناوری دوربین که به آنها اشاره کردیم، می توانید از روش های پشتیبانی جایگزین نیز استفاده کنید. تکیه دادن به دیوار، درخت یا سایر اشیاء راه خوبی برای افزودن ثبات است یا آرنج های خود را چسبیده به بدن خود قرار دهید، در کنار روشن کردن تثبیت تصویر و افزایش ISO . برای پشتیبانی بیشتر، می توانید ژاکت خود را روی یک جسم محکم مانند دیوار قرار دهید و دوربین خود را روی آن قرار دهید. یک ژاکت به شما امکان می دهد دوربین را کج کنید و در هنگام عکاسی با هر سرعت شاتر از آن در برابر خراش و خراش محافظت می کند. گزینه دیگر حمل یک Gorillapod است که شبیه سه پایه های مینی اما چند منظوره تر است و کوچک و سبک هستند. علاوه بر این، پاها را می توان دور اشیایی مانند شاخه های درخت، حصارها و چراغ های خیابان پیچید تا ارتفاع و دید منحصر به فردی برای نوردهی طولانی به دست آورید.
۴. بهبود مستمر محدوده پویایی
قرار دادن نوردهی برای سایه روشن ها عبارتی است که احتمالاً قبلاً شنیده‌اید و همانطور که از نام آن پیداست، ایده این است که نوردهی شما تاریک‌تر باشد تا اطمینان حاصل شود که سایه روشن ها از بین نمی‌روند. حتی بهترین دوربین‌های موجود نمی‌توانند جزئیات را در سایه روشن های از دست رفته حفظ کنند، اما چیزی که آنها می‌توانند به خوبی انجام دهند، بازیابی جزئیات تمیز از آنچه شبیه سایه‌های سیاه به نظر می‌رسد، به لطف محدوده پویایی است.
به طور خلاصه، محدوده پویایی مقدار جزئیاتی است که می‌توان بین تاریک‌ترین و روشن‌ترین قسمت‌های صحنه ثبت کرد. با تشکر از محدوده پویای گسترده که دوربین‌های مدرن قادر به ثبت آن هستند، بهترین دوربین‌های بدون آینه فول فریم موجود به طور معمول دارای محدوده پویایی حدود ۱۴ استاپ هستند. و منصفانه است که بگوییم حتی مدل‌های APS-C سطح ابتدایی متوسط نیز می‌توانند تا ۱۳ استاپ ارائه دهند. اگر با فرمت RAW عکاسی می‌کنید، می‌توانید با روشن کردن نواحی سایه در نرم‌افزار ویرایش قبل از اینکه نویز و کاهش رنگ به مشکل تبدیل شوند، جزئیات زیادی را از سایه‌های بریده شده بیرون بکشید. حتی با تنظیمات ISO پایین‌تر، قرار دادن نوردهی برای هایلایت‌ها به این معنی است که سرعت شاتر اغلب به اندازه کافی سریع خواهد بود تا دوربین را در دست بگیرید و به طور کامل نیاز به سه پایه را از بین میبرد، در حالی که پردازش می‌تواند با موفقیت جزئیات را در رنگ های تیره‌تر نشان دهد.
چه زمانی به سه پایه نیاز دارید؟
دور شدن از عکاسی بدون سه پایه در بسیاری از موقعیت‌ها امکان‌پذیر است، اما سناریوهایی نیز وجود دارد که سه پایه ضروری یا حداقل مفید است. برای عکاسان منظره، سه پایه در صورت استفاده از فیلترهای مربع مفید است، زیرا هنگام پشتیبانی دوربین چسباندن آنها آسان‌تر است و به جلوگیری از خطر آسیب به فیلترها و لنز کمک می‌کند. بعلاوه، هنگامی که با نوردهی طولانی عکاسی می‌کنید، همیشه با اتصال محکم دوربین به سه پایه بهترین نتایج را خواهید گرفت.
بسیاری از عکاسان استودیویی نیز از سه پایه استفاده می‌کنند زیرا نگه داشتن دوربین در طول روز هر روز اثرات خود را دارد، به خصوص زمانی که ترکیب بندی از یک عکس به عکس دیگر زیاد تغییر نکند یا برای حفظ تماس چهره به چهره با سوژه‌هایشان. هنگامی که پس زمینه و نور تنظیم شد، کار در این فضا برای عکاسی از طبیعت بی جان و برای برخی از جلسات عکاسی پرتره/مد آغاز می شود.
