حمله اضطرابی یک دوره ناگهانی و شدید ترس و اضطراب است. حملات اضطرابی می توانند بدون هیچ دلیل ظاهری به طور غیرمنتظره رخ دهند، اما همچنین می توانند به عوامل محرک خاصی مرتبط باشند.
“حمله اضطرابی” یک اصطلاح رسمی و بالینی نیست. بسیاری از مردم اغلب از این اصطلاح به طور محاوره ای برای توصیف انواع واکنش های اضطرابی استفاده می کنند.
مردم ممکن است از آن برای توصیف طیف وسیعی از احساسات استفاده کنند، از نگرانی در مورد یک رویداد آینده تا احساسات شدید ترس که با معیارهای تشخیصی حمله هراس مطابقت دارد. برای درک اینکه شخصی به چه معناست “حمله اضطرابی”، لازم است زمینه ای را که در آن علائم رخ می دهد، در نظر بگیریم.
علائم حمله اضطرابی
علائم حمله اضطرابی می تواند متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است فقط چندین علامت خفیف اضطراب را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است انواع بیشتری از علائم شدیدتر را تجربه کنند. این علائم عبارتند از:
- نگرانی
- اسهال
- مشکل در خواب
- خشکی دهان
- تحریک پذیری
- سبکی سر
- سردرد
- تنش عضلانی
- حالت تهوع
- ضربان قلب سریع
- لرزش
- تعریق
- سفتی در قفسه سینه و گلو
- مشکل در تمرکز
حمله اضطرابی در مقابل حمله هراس
آیا تا به حال احساس شدید ترس، ترس یا نگرانی بدون دلیل ظاهری را تجربه کرده اید؟ اگر چنین است، ممکن است دچار حمله هراس شده باشید.
اگر دچار حملات هراس مکرر می شوید، ممکن است به وضعیتی به نام اختلال هراس مبتلا باشید. حملات هراس همچنین می توانند نشان دهنده سایر شرایط پزشکی یا سلامت روان زیربنایی باشند، از جمله اختلالات خواب، اختلال استرس پس از سانحه(PTSD) یا افسردگی.
حملات هراس می توانند برای فردی که آنها را تجربه می کند گیج کننده و ترسناک باشند، زیرا معمولاً ناگهانی هستند و با احساسات فیزیکی بسیار شدید همراه هستند. قلب آنها ممکن است تند تپش بزند و ممکن است احساس سرگیجه و لرز داشته باشند. حالت تهوع، خشکی دهان، درد قفسه سینه و سرگیجه نیز شایع هستند.
حمله هراس خطرناک نیست، اما علائم آن اغلب با شرایط پزشکی جدی اشتباه گرفته می شود. گاهی اوقات، فرد ممکن است احساس کند که دچار حمله قلبی یا مرگ شده است.
از آنجایی که علائم حمله هراس با علائم برخی شرایط شدید همپوشانی دارد، ردیابی هرگونه علت پزشکی ضروری است.
حمله هراس و حمله اضطرابی از نظر مدت زمان متفاوت هستند. حملات هراس معمولاً کوتاهتر هستند و بین ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می کشند. احساسات ناشی از حمله اضطرابی ممکن است بیشتر طول بکشد. آنها ممکن است به تدریج شروع شوند و تا ساعت ها یا روزها ادامه داشته باشند.
علائم حمله هراس
علائم حمله هراس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد قفسه سینه یا ناراحتی
- لرز یا گرگرفتگی
- ترس از مرگ
- ترس از از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
- احساس سرگیجه، بی ثباتی، سبکی سر یا غش کردن
- احساس خفگی
- احساس غیر واقعی (حال بریده) یا جدا شدن از خود (شخصیت بریده)
- تپش قلب، ضربان قلب شدید یا ضربان قلب سریع
- حالت تهوع یا ناراحتی شکمی
- بی حسی یا گزگز (پارستزی)
- احساس تنگی نفس یا خفگی
- تعریق
- لرزیدن یا لرزش
- تشخیص حمله هراس
اگر علائم اضطراب را تجربه می کنید، اولین قدم شما ممکن است صحبت با پزشک شما باشد. پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد و ممکن است آزمایش های آزمایشگاهی را انجام دهد تا هرگونه بیماری پزشکی را که ممکن است باعث یا به علائم شما کمک کند رد کند. اگر علت پزشکی وجود ندارد، ممکن است پزشک شما شما را برای ارزیابی بیشتر به یک متخصص بهداشت روان ارجاع دهد.
از آنجایی که حمله هراس یک تشخیص رسمی نیست، ممکن است بسته به علائم شما به نوعی اختلال اضطرابی مانند اختلال هراس یا اختلال اضطراب فراگیر تشخیص داده شوید. پزشک شما با پرسیدن سوالاتی در مورد علائم شما برای تعیین تشخیص بر اساس ملاک های تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5-TR) پرس خواهد کرد.
اکنون کارشناسان توصیه می کنند که همه زنان بالای ۱۳ سال برای اضطراب غربالگری شوند، اما همیشه با پزشک خود صحبت کنید اگر در مورد علائمی که تجربه می کنید نگران هستید.
علل حملات هراس
دلیل دقیق اضطراب شناخته نشده است، اما به احتمال زیاد عوامل مختلفی نقش دارند. یک حمله هراس می تواند توسط اختلالات اضطرابی، تهدیدهای درک شده یا موقعیت های خاص تحریک شود.
اختلالات اضطرابی
حملات هراس ممکن است نتیجه برخی اختلالات اضطرابی باشد. هر کدام از اینها دارای مجموعه ای خاص از علائم هستند. این شرایط همچنین می توانند علل مختلفی داشته باشند یا توسط موقعیت های خاص تحریک شوند.
- اختلال اضطراب فراگیر (GAD): این اختلال با نگرانی غیر واقعی و بیش از حد بدون دلیل مشخص مشخص می شود.
- اختلال وسواس اجباری (OCD): این اختلال شامل وسواس های تهاجمی و اجبارها می شود که دشوار است کنترل شوند و منجر به ناراحتی قابل توجهی می شوند.
- اختلال هراس: این اختلال با حملات ناگهانی هراس مشخص می شود که می توانند بدون هشدار ضربه بزنند.
- اختلال اضطراب اجتماعی (SAD): این اختلال باعث اضطراب بیش از حد خودآگاهی و ترس از موقعیت های اجتماعی می شود.
- فوبیای خاص: این نوع فوبیا با ترس شدید و بیش از حد از یک شیء یا موقعیت خاص مشخص می شود.
تهدیدهای ادراک شده
اضطراب می تواند پاسخی به تهدید نامشخص یا ناشناخته باشد. به عنوان مثال، تصور کنید که به تنهایی در یک خیابان تاریک قدم می زنید. ممکن است احساس ناراحتی کنید و شاید چند پروانه در شکم خود داشته باشید. این نوع “حمله اضطرابی” به احتمال وجود خطری وجود دارد که شما را تهدید می کند.
این اضطراب نتیجه تهدید شناخته شده یا خاصی نیست. در عوض، از تصور ذهن شما از خطرات احتمالی ناشی می شود که ممکن است در نتیجه وضعیت ایجاد شود. علائمی که تجربه می کنید معمولی و حتی مفید هستند.
انتظار از تهدیدات به بدن شما اجازه می دهد تا به سرعت برای پاسخگویی به یک وضعیت آماده شود – پدیده ای که به عنوان پاسخ جنگ یا فرار شناخته می شود.
موقعیت های خاص
گاهی اوقات، آنچه مردم “حمله اضطرابی” می نامند در واقع واکنش های طبیعی به تجربیات زندگی است که ما را مضطرب می کند. این تجربیات می تواند شامل مواردی مانند:
- والد شدن
- تغییر شغل
- مقابله با بیماری
- نگرانی های مالی
- مرگ یک عزیز
- طلاق گرفتن
- ازدواج کردن
- فشارهای والدین و خانواده
- سخنرانی در جمع
- درگیری با روابط
- امتحان مدرسه
- استرس مرتبط با کار
چنین موقعیت هایی می تواند احساساتی را ایجاد کند که از اضطراب طبیعی (که ممکن است اغلب مفید باشد) تا حمله اضطرابی متغیر باشد. این اضطراب ممکن است موقتی باشد، اما همچنان می تواند ناراحت کننده باشد و می تواند در توانایی شما برای عملکرد در شرایط خاص (مانند سخنرانی) اختلال ایجاد کند. اگر حملات اضطرابی موقعیتی مقابله با آن را دشوار می کند، جستجوی درمان می تواند مفید باشد.
سایر عوامل موثر در علائم حمله اضطرابی عبارتند از ژنتیک، استرس مزمن، مصرف مواد مخدر و الکل، تغییرات مغزی، داروهای خاص و رویدادهای آسیب زا. مصرف بیش از حد کافئین نیز می تواند باعث حمله اضطرابی شود.
درمان حملات اضطرابی
درمان‌های موثر اضطراب در دسترس هستند. این درمان‌ها می‌توانند برای درمان اختلال اضطراب تشخیص داده شده استفاده شوند، اما می‌توانند در کاهش احساسات کلی اضطراب نیز مفید باشند.
- روان درمانی
روان درمانی بر تغییر افکار، احساسات و رفتارهای اضطرابی تمرکز دارد. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد، اما درمان شناختی رفتاری (CBT) و درمان مواجهه دو مورد از رایج‌ترین آنها هستند.
درمان شناختی رفتاری رویکردی است که شامل شناسایی الگوهای تفکر منفی خودکار مرتبط با احساسات اضطراب است. پس از شناسایی این موارد، افراد یاد می گیرند که به طور فعال چنین افکاری را به چالش بکشند و آنها را با افکار واقع بینانه تر جایگزین کنند.
درمان مواجهه رویکردی است که می تواند در درمان انواع خاصی از اضطراب، به ویژه فوبیاهای خاص موثر باشد. افراد به تدریج در معرض یک شی یا موقعیت ترسناک قرار می گیرند در حالی که تکنیک های آرام سازی را تمرین می کنند. در نهایت، منبع ترس آنها کمتر ترسناک می شود.
- داروها
برخی از داروها می توانند برای درمان علائم اضطراب مفید باشند. اینها شامل:
- بنزودیازپین ها مانند زانکس (آلپرازولام) و والیوم (دیازپام)
- مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند Lexapro (اسکیتالوپرام) و Zoloft (سرترالین)
- مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین (SNRIs) مانند Effexor XR (ونلافاکسین) و Cymbalta (دولوکستین)
مقابله
اگر دچار حملات اضطرابی هستید، استراتژی‌های مقابله و تغییرات سبک زندگی مختلف نیز ممکن است کمک کنند. اینها شامل:
- خواب کافی: خواب می تواند تأثیر زیادی بر سلامت روان شما داشته باشد و کمبود خواب گاهی اوقات می تواند در تشدید احساسات اضطراب نقش داشته باشد.
تنفس عمیق: تنفس کم عمق در هنگام حمله اضطرابی می تواند ضربان قلب را افزایش دهد و آرام ماندن را دشوارتر کند. تکنیک های تنفس عمیق را تمرین کنید تا به کنترل تنفس و ضربان قلب خود در هنگام مقابله با احساسات استرس و اضطراب کمک کنید. - مدیتیشن: مدیتیشن می تواند راهی عالی برای تمرین تمرکز بر تنفس و ماندن در لحظه باشد. همچنین نشان داده شده است که تکنیک‌های مراقبه در کاهش علائم اضطراب مفید هستند.۵ با تمرین ۱۰ دقیقه در روز شروع کنید. اگر به کمک نیاز دارید، استفاده از مدیتیشن صوتی هدایت شده یا برنامه مدیتیشن تلفن همراه را در نظر بگیرید.
- ورزش منظم: مدت هاست که مشخص شده است که ورزش فواید سلامتی جسمی و روانی زیادی دارد. تحقیقات همچنین نشان داده است که ورزش می تواند گزینه ای موثر برای کاهش علائم اضطراب باشد.
- پشتیبانی: حمایت اجتماعی می تواند نقش مهمی در سلامت روان و تندرستی داشته باشد. اضطراب اغلب می تواند یک تجربه منزوی باشد، بنابراین یافتن حمایت دوستان و خانواده می تواند مفید باشد. ایده دیگر پیوستن به گروه حمایتی اضطراب است.
یک فرد ممکن است یک بار یا حتی چند بار در طول زندگی خود دچار حمله هراس شود و ممکن است هرگز به اختلال اضطرابی مبتلا نشود. از آنجایی که علائم اضطراب و حملات هراس ممکن است بسیاری از سایر اختلالات پزشکی و روانی را تقلید کند، با این حال، مهم است که علائم خود را برای تشخیص دقیق با پزشک خود بررسی کنید.
حملات هراس ممکن است ترسناک باشند، اما مهم است که به یاد داشته باشید که آنها اغلب واکنش های طبیعی به موقعیت های دشوار هستند. اگر علائم اضطراب شما مکرر است یا عملکرد طبیعی شما را دشوار می کند، با پزشک خود صحبت کنید. درمان های مؤثر در دسترس هستند و همچنین بسیاری از استراتژی های خودیاری وجود دارند که ممکن است مفید بدانید.
