در حالی که اختلال هراس و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) علائم مشترکی مانند نگرانی بیش از حد دارند، اما دو شرایط سلامت روان جداگانه و مجزا هستند. کسب اطلاعات در مورد این دو اختلال سلامت روان رایج ممکن است اولین قدم برای کمک به خود یا یکی از عزیزانتان باشد.
اختلال هراس
- حملات هراس مکرر
- ترس از دیوانه شدن یا از دست دادن کنترل
- احساس عدم واقعیت (دپریالزاسیون) یا جدا شدن از خود (دیپرسونالیزاسیون)
- نگرانی بیش از حد در مورد حمله آینده
- درد قفسه سینه، لرزش و لرزش
- ضربان قلب سریع، تنگی نفس
GAD
- نگرانی بیش از حد در مورد رویدادهای زندگی روزمره
- افکار نگران کننده که در عملکرد روزانه اختلال ایجاد می کند
- مشکلات خواب، خستگی، تنش عضلانی
- تحریک پذیری
- احساس خالی شدن ذهن یا اختلال در تمرکز
- مشکلات گوارشی
ویژگی های اختلال هراس
اختلال هراس با حملات هراس مکرر و غیرمنتظره مشخص می شود که بدون وجود خطر واقعی رخ می دهد. “راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی” (DSM-5) حمله هراس را به عنوان شروع ناگهانی ترس شدید تعریف می کند که در طی آن حداقل چهار مورد از علائم فیزیکی و روانی زیر وجود دارد:
- درد یا ناراحتی قفسه سینه
- لرز یا گرگرفتگی
- تعریق بیش از حد
- احساس خفگی
- ترس از مرگ
- ترس از دست دادن کنترل یا “دیوانه شدن”
- احساس سرگیجه، بی ثباتی، سبکی سر یا غش
- احساس عدم واقعیت (دپریالزاسیون) یا جدا شدن از خود (دیپرسونالیزاسیون)
- تپش قلب، کوبیدن قلب یا ضربان قلب سریع
- حالت تهوع یا ناراحتی شکمی
- بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن (پارستزی)
- احساسات تنگی نفس یا خفگی
- لرزش یا لرزش
علائم حمله هراس معمولاً به طور ناگهانی رخ می دهد، ظرف ۱۰ دقیقه به اوج خود می رسد و سپس فروکش می کند. با این حال، برخی از حملات ممکن است بیشتر طول بکشند یا به طور متوالی رخ دهند، که تعیین اینکه چه زمانی یک حمله پایان می یابد و دیگری شروع می شود را دشوار می کند.
اختلال هراس اغلب باعث نگرانی بیش از حد در مورد حمله هراس مجدد می شود و یک چرخه معیوب ایجاد می کند.
برای فردی که اختلال هراس دارد غیرمعمول نیست که به قدری درگیر نگرانی و ترس شود که تغییرات رفتاری مانند آگورافوبیا ایجاد کند تا از محیط ها یا موقعیت هایی که از آنها می ترسد حمله هراس ایجاد شود، اجتناب کند.
ویژگی‌های اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
ویژگی اصلی GAD نگرانی بیش از حد و فراگیر در مورد رویدادهای زندگی روزمره است. کنترل این نگرانی دشوار است و افکار نگران کننده می توانند غیرقابل کنترل شوند.
برای تشخیص GAD، نگرانی و اضطراب باید بیش از شش ماه ادامه داشته باشد و در عملکرد روزانه اختلال ایجاد کند. برای فردی که GAD دارد، نگرانی و اضطراب آنها ممکن است بر او غالب شود و انجام وظایف شغلی، حفظ روابط سالم و مراقبت از خود را برای آنها دشوار کند.
در GAD، فرد ممکن است علائم فیزیکی داشته باشد، اما این علائم با علائم افراد مبتلا به اختلال هراس متفاوت است. نمونه های رایج این علائم فیزیکی شامل موارد زیر است:
- سردردهای مزمن
- مشکلات گوارشی مانند اسهال یا ناراحتی معده
- خستگی
- تحریک پذیری
- تنش عضلانی
- بی قراری
- مشکلات خواب (دشواری در خوابیدن یا ماندن در خواب)
تمرکز نگرانی در GAD به طور کلی مربوط به شرایط معمول زندگی است – امور مالی، مسائل شغلی، فرزندان، سلامتی – برخلاف اختلال هراس که در آن نگرانی به طور خود به خود رخ می دهد و/یا بر زمان وقوع حمله بعدی هراس متمرکز است.
همزیستی شرایط
داشتن هر دو اختلال هراس و GAD امکان پذیر است. همچنین غیر معمول نیست که اختلال هراس و GAD با اختلالات خلقی مانند اختلال افسردگی اساسی، سایر اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب اجتماعی یا اختلال مصرف مواد همزمان رخ دهند.
آنچه این تصویر را پیچیده تر می کند این است که برخی از شرایط پزشکی مانند پرکاری تیروئید (هایپرتیروئیدیسم)، بیماری قلبی، بیماری ریوی یا بیماری های عصبی مانند سکته مغزی می توانند علائم اختلال هراس یا GAD را تقلید کنند. به همین دلیل است که برای اطمینان از ارزیابی و تشخیص مناسب و شروع یک دوره درمان، مهم است که به دنبال مراقبت از یک متخصص مراقبت های بهداشتی باشید.
علائم اختلال هراس و GAD می تواند ناتوان کننده باشد و بر کیفیت زندگی و عملکرد روزمره فرد تأثیر بگذارد. اما خبر خوب این است که با درمان حرفه ای، اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به اختلال هراس یا GAD می توانند از علائم خود تسکین قابل توجهی پیدا کنند. هرچه تشخیص زودتر انجام شود و درمان زودتر شروع شود، بهتر است.
اگر علائم اختلال هراس، GAD یا هر دو را دارید، با پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. گاهی اوقات شروع کار و تماس گرفتن سخت ترین قدم است، اما خوشحال خواهید شد که این کار را انجام داده اید.
