بیماری پارکینسون، به عنوان یک بیماری پیش رونده، به تدریج شروع می شود و با گذشت زمان بدتر می شود. علائم رایج شامل خشکی، لرزش و مشکل در تعادل و هماهنگی است. با پیشرفت بیماری، درد و گرفتگی عضلات، مشکلات خواب، اختلال حافظه، افسردگی و تغییرات رفتاری نیز ممکن است ایجاد شود.
۲. مقیاس Hoehn و Yahr برای مرحله بندی بیماری پارکینسون بر اساس ترتیبی که علائم ظاهر می شوند و به تدریج بدتر می شوند استفاده می شود. پیش از این پنج مرحله در مقیاس Hoehn و Yahr وجود داشت، اما به مرور زمان اصلاح شد و مراحل ۱.۵ و ۲.۵ به آن اضافه شدند.
درباره مقیاس Hoehn و Yahr و مراحل مختلف بیماری پارکینسون اطلاعات بیشتری کسب کنید.
۳. مرحله ۱
مرحله ۱، اولین مرحله بیماری پارکینسون است. در این مرحله، علائمی که تجربه می کنید بسیار خفیف هستند و هیچ گونه ناتوانی یا تداخلی در زندگی روزمره ایجاد نمی کنند. علائم همچنین فقط یک طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهند – وضعیتی که به عنوان درگیری یک طرفه شناخته می شود. رایج ترین علائم در این مرحله، لرزش (معمولاً در یک دست یا پا) و تغییرات جزئی در وضعیت بدن، حرکت و حالت چهره است.
به دلیل خفیف بودن علائم، معمولاً برای یک پزشک بسیار دشوار است که در مرحله ۱ تشخیص قطعی بیماری پارکینسون را انجام دهد.
۴. مرحله ۱.۵
این مرحله تفاوت زیادی با مرحله اول ندارد، با این تفاوت که گردن و ستون فقرات درگیر شده اند.
۵. مرحله ۲
در مرحله دوم بیماری پارکینسون، علائم هر دو طرف بدن (درگیری دو طرفه) را تحت تأثیر قرار می دهند، اما تعادل شما مختل نمی شود. ممکن است ماه ها یا سالها طول بکشد تا از مرحله اول به مرحله دوم برسید. تغییرات در وضعیت بدن و راه رفتن شما اکنون آشکارتر است. ممکن است شروع به تجربه مشکلاتی در گفتار مانند بریده بریده شدن کلمات، عدم کنترل بر تن صدای خود کنید.
در این مرحله نیز افزایش خشکی، از دست دادن کنترل بیان چهره مشاهده می شود. همه این علائم تا حدودی، هرچند کم، اثر ناتوان کننده خواهند داشت و در زندگی روزمره شما تداخل ایجاد می کنند. تشخیص این مرحله هنوز آسان نیست، زیرا گاهی اوقات علائم به سادگی به بخشی از روند پیر شدن نسبت داده می شوند.
۶. مرحله ۲.۵
در این مرحله، شما شروع به تجربه اختلال خفیف در تعادل می کنید، اما همچنان هیچ گونه از دست دادن تعادل ندارید. “تست کشیدن” معمولاً برای بررسی میزان تأثیرگذاری اختلال تعادل شما انجام می شود. این آزمایش شامل ایستادن یک پزشک پشت سر شما و درخواست از شما برای حفظ تعادل هنگام کشیدن شما به عقب است. برداشتن سه قدم یا بیشتر برای بازیابی تعادل هنگام کشیدن به عقب نشان دهنده رسیدن به این مرحله است.
۳. مرحله ۳
در این مرحله سوم، بیماری پارکینسون به طور قابل توجهی پیشرفت می کند و اغلب به عنوان مرحله میانی در کل پیشرفت بیماری در نظر گرفته می شود. سرانجام عدم تعادل تجربه می شود و برای بررسی آن، تست کشیدن انجام می شود. اگر تعادل خود را به دست نیاوردید و پزشک برای جلوگیری از افتادن شما مجبور به گرفتن شما شود، گفته می شود که تعادل شما مختل شده است.
حرکات بدن شما نیز در طول مرحله سوم به طور قابل توجهی کند می شود – تظاهری که از نظر پزشکی به عنوان برادی کینزی شناخته می شود.
پزشک شما تشخیص قطعی را زمانی که به این مرحله از بیماری پارکینسون رسیده اید، به راحتی انجام خواهد داد. ناتوانی در این مرحله آشکار است و ممکن است انجام کارهای اساسی مانند لباس پوشیدن و غذا خوردن برای شما دشوارتر شود.
با این حال، هنوز هم می توانید بدون کمک خارجی فعالیت های روزانه خود را انجام دهید. بسته به نوع کاری که انجام می دهید و میزان مهارت بدنی که نیاز دارد، ممکن است همچنان بتوانید شاغل بمانید.
۴. مرحله ۴
در این مرحله علائم شما شدید می شود. شما بدون کمک قادر به انجام وظایف روزانه خود نیستید، یا اگر بتوانید، بسیار چالش برانگیز خواهد بود و زندگی مستقل را تقریباً غیرممکن می کند. قسمت های بدن شما و کندی حرکت به طور قابل توجهی بدتر می شود. هنوز هم می توانید به تنهایی بایستید و راه بروید، اما ممکن است دشوار باشد و استفاده از واکر ممکن است آن را آسان‌تر کند.
۵. مرحله ۵
این پیشرفته ترین مرحله بیماری پارکینسون است، زیرا اکثر (یا همه) علائم دیگری که قبلاً تجربه شده اند، بدتر می شوند. حرکت بدون کمک برای شما غیرممکن می شود و استفاده از صندلی چرخدار ضروری است. همچنین قادر نخواهید بود وظایف زندگی روزانه خود مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن و حمام کردن را به تنهایی انجام دهید.
به همین دلیل، برای جلوگیری از افتادن و سایر حوادث، مراقبت پرستاری دائمی ضروری است. برخی افراد در این مرحله نیز دچار توهم، زوال عقل، هالوسیناسیون و سردرگمی می شوند.
مهم است بدانید که بیماری پارکینسون، برخلاف برخی بیماری‌های دیگر، یک بیماری بسیار فردی است و نحوه تجربه علائم آن توسط افراد می‌تواند به شدت متفاوت باشد.
به عنوان مثال، برخی افراد ممکن است هرگز به مرحله ۵ بیماری پارکینسون نرسند. در موارد غیرمعمول، ممکن است علائم فرد شدید شود اما همچنان فقط به یک طرف بدن محدود شود.
از نظر پزشکی، این مراحل به عنوان یک راهنمای کلی استفاده می شوند و در واقع یکی از بخش های مقیاس رتبه بندی یکپارچه بیماری پارکینسون (UPDRS) را تشکیل می دهند. UPDRS روش پذیرفته شده برای طبقه بندی، نظارت و مدیریت پیشرفت بیماری پارکینسون است.
کلام آخر
بیماری پارکینسون می تواند یک اختلال بسیار ناتوان کننده باشد، با این حال، شما تنها نیستید. پیوستن به یک گروه حمایتی یا جامعه با افراد دیگر مبتلا به پارکینسون را در نظر بگیرید. این ممکن است به شما کمک کند تا برای تغییراتی که ممکن است در طول پیشرفت بیماری تجربه کنید، بهتر آماده شوید. اگر توانایی مالی دارید یا می‌توانید منابع رایگان را در اطراف خود پیدا کنید، از دریافت مشاوره یا حمایت سلامت روان خجالت نکشید. این نقش بزرگی در کمک به شما برای مقابله بهتر با افسردگی، اگر ایجاد شود، و با بیماری به طور کلی ایفا خواهد کرد.
درمان‌های زیادی برای کند کردن پیشرفت بیماری و تسکین علائم آن وجود دارد، بنابراین حتما با پزشک خود به طور گسترده گزینه‌های خود را بررسی کنید.
