کاهش وزن در بیماری پارکینسون

اگر به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، ممکن است احساس کنید که یکی از معدود مزایای این بیماری کاهش وزن است، اما این لزوماً درست نیست.

کاهش وزن ممکن است یک “علامت هشدار” باشد که نشان دهنده‌ی بیماری شدیدتر است، زیرا از نظر آماری افرادی که تجربه کاهش وزن دارند، بدتر شدن سریع‌تر بیماری خود را تجربه می‌کنند. تئوری‌های زیادی در مورد منشا کاهش وزن برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون وجود دارد. برخی معتقدند که از دست دادن بویایی،

که می‌تواند بر اشتها تأثیر بگذارد، منجر به کاهش وزن می‌شود، همراه با افزایش مصرف انرژی و سوزاندن چربی به دلیل لرزش و دیسکینزی (حرکات غیرارادی ناشی از لوودوپا).

چرا افراد مبتلا به پارکینسون تمایل به کاهش وزن دارند؟

تئوری‌های زیادی در مورد منشا کاهش وزن برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون وجود دارد. برخی معتقدند که از دست دادن بویایی، که می‌تواند بر اشتها تأثیر بگذارد، منجر به کاهش وزن می‌شود، همراه با افزایش مصرف انرژی و سوزاندن چربی به دلیل لرزش و دیسکینزی.  تئوری‌های دیگر به اختلالات خلقی مرتبط با بیماری پارکینسون مانند افسردگی اشاره می‌کنند. با این حال، هیچ یک از این عوامل به طور قطعی به عنوان تنها علت کاهش وزن تأیید نشده‌اند.

اگر به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، ممکن است سوء عملکرد گوارشی نیز داشته باشید که به اعتقاد بسیاری، محتمل‌ترین علت کاهش وزن است. شرایط همزمان مانند گاستروپارزی و کاهش پریستالتیسم روده، مانع از حرکت غذا در دستگاه گوارش با سرعت طبیعی می‌شوند. این کاهش حرکت عضلات صاف در دستگاه گوارش و سایر نقاط بدن با این بیماری اغلب به عنوان “اختلال خودمختار” نامیده می‌شود و ممکن است منجر به کاهش وزن شود.

خطر سوء تغذیه

سوء تغذیه، غیر از کاهش وزن به تنهایی، خطر دیگری است که ممکن است در صورت ابتلا به پارکینسون با آن مواجه شوید. مطالعات نشان داده‌اند که سوء تغذیه بین صفر تا ۲۴ درصد از افراد مبتلا به PD وجود دارد و ۳ تا ۶۰ درصد دیگر در معرض خطر سوء تغذیه هستند. از آنجایی که مطالعات زیادی در مورد این موضوع وجود ندارد، ممکن است اعداد واقعی بسیار بیشتر از این باشند.

چرا کاهش وزن نگران کننده است؟

محققان دریافته‌اند که کاهش وزن، به عنوان کاهش متوسط ​​یک پوند در ماه، با کیفیت زندگی به طور قابل توجهی پایین‌تر مرتبط است.

اگرچه مشخص نشده است که کاهش وزن منجر به کاهش طول عمر شود، اندازه نمونه کوچک برخی از این مطالعات، قضاوت واقعی در مورد تأثیر کاهش وزن بر طول عمر را دشوار می‌کند.

یک نگرانی این است که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون به نظر می‌رسد در معرض خطر بالاتر پوکی استخوان قرار دارند و پوکی استخوان علت قابل توجهی برای بیماری و مرگ در افراد مسن است. مشخص شده است که کاهش وزن خطر پوکی استخوان را در افراد مبتلا به PD افزایش می‌دهد، افرادی که در حال حاضر در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان قرار دارند.

کاهش وزن همچنین خطر زخم‌های فشاری (زخم بستر) را افزایش می‌دهد، وضعیتی که به دلیل توزیع مجدد چربی بدن و محدودیت حرکت، در افراد مبتلا به PD افزایش یافته است.

علاوه بر کاهش وزن، کاکسی ( تحلیل عضلانی همراه با کاهش وزن) نگرانی دیگری است و یک علت قابل توجه مرگ زودرس محسوب می‌شود.

یک مطالعه نشان داد که افرادی مبتلا به PD که وزن کم کردند، پیشرفت سریع‌تری در بیماری داشتند. ۸ با این حال، محققان مطمئن نیستند که آیا کاهش وزن باعث بدتر شدن پارکینسون می‌شود یا اینکه کاهش وزن نتیجه‌ی بیماری شدیدتر است.

مدیریت بیماری پارکینسون و وزن

اگر نگران میزان کاهش وزن خود هستید، با پزشک یا متخصص تغذیه صحبت کنید. علاوه بر ارزیابی پیشرفت بیماری پارکینسون، در اینجا چند نکته وجود دارد که ممکن است به شما در مدیریت وزن کمک کند:

وقت غذا را به تجربه‌ای لذت‌بخش تبدیل کنید: برای جبران کاهش حس چشایی، به غذاها ادویه و طعم‌دهنده اضافه کنید. به زیبایی‌شناسی غذا خوردن توجه کنید.

بهبود خلق و خو با یک میز زیبا، موسیقی و حتی شمع، گاهی اوقات به اندازه بهبود طعم غذا اهمیت دارد. مطمئن شوید که زمان کافی برای غذا خوردن دارید.

احساس عجله می‌تواند مانع بزرگی باشد، به‌خصوص برای افرادی که عضلات صاف دستگاه گوارششان کندتر از حد معمول کار می‌کنند.

با متخصصان همکاری کنید:

برای افسردگی و سایر اختلالات خلقی که ممکن است داشته باشید، به دنبال درمان باشید. همچنین باید از پزشک بپرسید که آیا داروهایتان نیاز به تنظیم دارند، زیرا برخی از آن‌ها ممکن است به کاهش وزن کمک کنند. همچنین می‌توانید با یک متخصص تغذیه مشورت کنید یا از مکمل‌های غذایی استفاده کنید. علاوه بر این، می‌توانید با یک مربی یا فیزیوتراپ برای افزایش فعالیت خود کار کنید. اضافه کردن کمی ورزش، حتی مقدار کمی فعالیت بدنی، ممکن است اشتهای شما را تحریک کند.

وعده‌های غذایی خود را بهینه کنید:

تا حد امکان غذاهای پرکالری را انتخاب کنید و از خوردن غذاهایی که بیشتر از آن‌ها لذت می‌برید، نترسید. همچنین باید در زمانی از روز که بیشترین انرژی را دارید غذا بخورید و در صورت امکان از نوشیدن مایعات قبل یا حین غذا خودداری کنید و آن‌ها را بعد از غذا بنوشید.