حمله هراس یک دوره ناگهانی و شدید ترس یا ناراحتی شدید است که بدون وجود خطر واقعی رخ می دهد. علائم حمله هراس معمولاً به طور ناگهانی رخ می دهد، ظرف ۱۰ دقیقه به اوج خود می رسد و سپس فروکش می کند. با این حال، برخی از حملات ممکن است طولانی‌تر ادامه داشته باشند یا به طور متوالی رخ دهند، که تشخیص اینکه چه زمانی یک حمله پایان می‌یابد و حمله دیگری شروع می‌شود، دشوار می‌شود.
هر کسی ممکن است دچار حمله هراس شود. یک حمله گاهی اوقات ممکن است توسط یک رویداد خاص ایجاد شود، اما این حملات همچنین می توانند نشانه اختلالات اضطرابی مانند اختلال هراس یا آگورافوبیا باشند.
علائم حمله هراس (پانیک اتک)
حملات هراس معمولاً به طور ناگهانی ظاهر می شوند و منجر به احساس شدید ترس می شوند. آنها تمایل دارند حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول بکشند اما در برخی موارد ممکن است طولانی تر باشند. تجربه از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما برخی از رایج ترین علائم عبارتند از:
- درد یا ناراحتی قفسه سینه
- احساس سرما یا گرما
- احساس خفگی
- احساس سرگیجه، عدم تعادل، سبکی سر یا غش
- ترس از مردن
- ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن
- احساس عدم واقعیت (دerealization) یا جدا شدن از خود (depersonalization)
- تهوع یا ناراحتی شکمی
- بی حسی یا احساس سوزن سوزن (paresthesias)
- تپش قلب، کوبیدن قلب یا افزایش ضربان قلب
- احساس تنگی نفس یا خفگی
- تعریق
- لرزش یا رعشه
تشخیص حمله هراس (پانیک اتک)
بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه پنجم (DSM-5)، حمله هراس با «هجوم ترس شدید یا ناراحتی شدید که ظرف چند دقیقه به اوج خود می رسد» مشخص می شود و شامل چهار یا بیشتر از علائم فوق است. وجود کمتر از چهار علامت ممکن است به عنوان حمله هراس با علائم محدود تلقی شود.
مهم است توجه داشته باشید که بسیاری از افراد ممکن است یک بار یا حتی چند بار در طول زندگی خود دچار حمله هراس شوند، اما تشخیص بیماری روانی دریافت کنند. برای مثال، برای تشخیص اختلال هراس، فرد باید حملات هراس مکرر و غیرمنتظره را تجربه کند که ناشی از اثرات دارو، الکل یا سایر شرایط پزشکی یا روانی نباشد.
ممکن است چند حمله هراس بدون عود وجود داشته باشد. اما از آنجایی که علائم شبیه پانیک ممکن است بسیاری از اختلالات پزشکی و روانی دیگر را تقلید کند، مهم است که علائم خود را با پزشک خود بررسی کنید.
علل حملات هراس (پانیک اتک)
علل دقیق حملات هراس مشخص نیست، اما تعدادی از عوامل مختلف وجود دارند که اعتقاد بر این است که نقش دارند. اینها عبارتند از:
- شیمی مغز
- ژنتیک و سابقه خانوادگی
- استرس زندگی
- شخصیت و خلق و خوی
اگر تمایل دارید به استرس حساسیت بیشتری داشته باشید یا اغلب احساسات منفی را تجربه کنید، ممکن است بیشتر در معرض حملات هراس باشید. افرادی که اعضای خانواده با اختلالات اضطرابی دارند نیز ممکن است بیشتر در معرض حملات هراس باشند، که نشان می دهد یک جزء ژنتیکی وجود دارد.
زنان نیز بیشتر از مردان در معرض ابتلا به شرایط اضطرابی مانند اختلال هراس هستند. در نتیجه، کارشناسان توصیه می کنند که زنان و دختران ۱۳ ساله و بالاتر برای شرایط اضطرابی غربالگری شوند.
انواع حملات هراس (پانیک اتک)
یکی از راه‌هایی که حملات هراس به انواع مختلف طبقه‌بندی شده‌اند به شرح زیر است:
حملات هراس خودبخودی یا بدون سرنخ: بدون هشدار یا “به طور ناگهانی” رخ می دهند. هیچ محرک موقعیتی یا محیطی با حمله مرتبط نیست. این نوع حملات هراس حتی ممکن است در حین خواب نیز رخ دهد.
حملات هراس وابسته به وضعیت یا با سرنخ: پس از مواجهه واقعی یا پیش بینی شده با موقعیت های خاص رخ می دهند. این موقعیت ها به نشانه یا محرک برای یک حمله هراس تبدیل می شوند. به عنوان مثال، فردی که از فضاهای بسته می ترسد ممکن است هنگام ورود یا فکر کردن به ورود به آسانسور دچار حمله هراس شود.
حملات هراس مستعد به شرایط: همیشه بلافاصله پس از مواجهه با یک موقعیت یا نشانه ترسناک رخ نمی دهند، اما فرد در چنین موقعیت هایی بیشتر احتمال حمله را دارد. به عنوان مثال، فردی که از موقعیت های اجتماعی می ترسد اما در هر موقعیت اجتماعی دچار حمله هراس نمی شود، یا فردی که پس از مدت طولانی ماندن در محیط اجتماعی، حمله به تعویق می افتد.
درمان حملات هراس (پانیک اتک)
درمان حملات هراس ممکن است شامل روان درمانی، دارو یا ترکیبی از هر دو باشد. گزینه های درمانی بر کاهش دفعات و شدت این حملات متمرکز است.
گزینه‌های درمانی که پزشک شما توصیه می‌کند ممکن است به عوامل مختلفی از جمله تشخیص، سابقه، ترجیحات و شدت علائم شما بستگی داشته باشد.
- روان درمانی
انواع مختلفی از درمان وجود دارد که ممکن است استفاده شود، اما رویکردی معروف به درمان شناختی رفتاری (CBT) اغلب برای حملات هراس و اختلالات اضطرابی توصیه می شود. CBT بر کمک به افراد برای شناسایی افکاری که به احساس ترس و اضطراب کمک می کنند و جایگزینی آنها با افکار مفیدتر و واقعی تر متمرکز است. از طریق این فرآیند، افراد می توانند یاد بگیرند که چیزهایی که این حملات را تحریک می کنند به اندازه ای که قبلاً تصور می کردند ترسناک نیستند.
- دارو
پزشک شما همچنین ممکن است داروهای خاصی را برای کمک به درمان برخی از علائم مرتبط با حملات هراس تجویز کند. برخی از داروهایی که ممکن است برای شما تجویز شود عبارتند از:
داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند زولوفت (سرترالین) و پروزاک (فلوکستین) اگر علائم افسردگی را نیز تجربه کنید
داروهای ضد اضطراب که به عنوان افسردگی روی سیستم عصبی مرکزی عمل می کنند، از جمله بنزودیازپین ها مانند Xanaxآلپرازولام
کنار آمدن با حملات هراس
همچنین اقداماتی وجود دارد که می توانید در صورت حمله هراس یا ترس از حمله انجام دهید. برخی از استراتژی های مفید که می توانید امتحان کنید عبارتند از:
تنفس عمیق: این می تواند به جلوگیری از تنفس سریع یا هایپروینتیلاسیون که اغلب در طول حمله هراس رخ می دهد کمک کند.
- ذهن آگاهی: این شامل زمین گیر کردن خود و آگاهی بیشتر از اتفاقاتی است که در لحظه با بدن شما رخ می دهد
- آرامش سازی تدریجی عضلات: این شامل انقباض و سپس آرامش عضلات در سراسر بدن است. با تمرین منظم، می توانید یاد بگیرید که چگونه در هنگام اضطراب یا استرس، پاسخ آرامش را القا کنید
- تجسم: این شامل فکر کردن به چیزی است که شما آن را آرامش بخش و آرامش بخش می دانید. تصور این صحنه در ذهن شما می تواند به ایجاد پاسخ آرامش برای مقابله با احساسات ترس شما کمک کند
حمله هراس می تواند ناراحت کننده باشد، اما کمک در دسترس است. با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی خود صحبت کنید و برخی از تکنیک های آرام سازی را بررسی کنید که می توانید از آنها برای آرام ماندن در هنگام مواجهه با یک موقعیت اضطراب آور استفاده کنید.
