آلرژی ها ششمین علت بیماری مزمن در ایالات متحده هستند. تخمین زده می شود که بیش از ۵۰ میلیون آمریکایی به نوعی آلرژی مبتلا هستند. ۱ این بیماری باعث می شود سیستم ایمنی بدن به یک ماده خارجی به نام آلرژن واکنش نشان دهد یا واکنش بیش از حد نشان دهد.
بسیاری از مواد خارجی می توانند باعث واکنش آلرژیک شوند، از غذاها، داروها، حیوانات خانگی گرفته تا ذرات معلق در هوا که از طریق ریه ها استنشاق می شوند.
بسته به نوع آلرژی و شدت واکنش، علائم می تواند از خفیف (سرفه، خارش چشم، گلو درد، عطسه، کهیر و آبریزش بینی) تا شدید و گاهی تهدید کننده زندگی (آسم را تحریک می کند، مشکل در تنفس، فشار خون پایین و حتی مرگ) متفاوت باشد.
از آنجایی که واکنش ها می توانند خطرناک باشند، مهم است که محرک های خود (و عزیزان خود) را بشناسید و علائم را به عنوان مورد نیاز تشخیص و پاسخ دهید.
این مقاله انواع آلرژن های رایج، علائم مرتبط و استراتژی های مدیریت آلرژی را بررسی خواهد کرد.
چه چیزی باعث آلرژی می شود؟
آلرژی ها اساساً عملکرد نادرست سیستم ایمنی بدن هستند. بیشتر آلرژی ها ناشی از ژنتیک هستند. کودکان معمولاً تمایل به ایجاد آلرژی از والدین خود به ارث می برند، نه آلرژی به یک آلرژن خاص.
برخی از انواع رایج محرک های آلرژی عبارتند از:
- غذا: محرک های آلرژی رایج شامل بادام زمینی، آجیل، ماهی، سویا، گندم، صدف، شیر و تخم مرغ است
- داروها: واکنش به برخی داروها، به طور معمول پنی سیلین یا آنتی بیوتیک های مبتنی بر پنی سیلین
- لاتکس. آلرژی که می تواند هم با تماس با پوست و هم با استنشاق ذرات لاتکس از بادکنک ها، کش و رنگ تحریک شود.
- حشرات: گزیدگی زنبور یا زنبور یا سایر گزش حشرات که باعث واکنش می شوند
- آلرژن های موجود در هوا: ذرات درونی و بیرونی که استنشاق می شوند، مانند کپک، گرد و غبار، گرده و حیوان خانگی.
- آلرژن پوستی: ترکیبات خاصی در محصولات مراقبت از پوست، مواد شوینده و سایر ترکیبات ممکن است باعث ایجاد بثورات یا سایر واکنش های پوستی شوند
انواع آلرژن ها
آلرژی های غذایی
هر غذایی می تواند یک آلرژن باشد. بسته به غذا و پاسخ بدن، واکنش ممکن است به عنوان حساسیت غذایی یا عدم تحمل غذایی طبقه بندی شود نه آلرژی. به عنوان مثال، عدم تحمل لاکتوز توانایی هضم لاکتوز در شیر است نه آلرژی.
علائم آلرژی غذایی ممکن است شامل خارش، کهیر، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و تورم در اطراف دهان باشد.
رایج ترین آلرژی های غذایی عبارتند از:
- تخم مرغ
- شیر
- بادام زمینی
- سویا
- گندم
- صدف
- ماهی
- آجیل درختی
آلرژی دارو
آلرژی های دارویی واقعی به ندرت رخ می دهد. چیزی که بسیاری از مردم به عنوان آلرژی دارویی می دانند در واقع یک واکنش نامطلوب به دارو است.
در یک آلرژی دارویی، ترکیبات ایمنی به نام آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E (IgE) به دارو واکنش نشان می دهند. از آنجایی که دارو در کل بدن گردش می کند، می تواند علائم آلرژی را در سراسر بدن ایجاد کند. علائم ممکن است شامل کهیر، خس خس سینه، تنگی نفس، تورم گلو و دهان، استفراغ، اسهال یا غش باشد. ۲
اگر مشکوک به آلرژی دارویی هستید، ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما می تواند آزمایش کند تا از پاسخ IgE به برخی داروها مطمئن شود. پنی سیلین شایع ترین آلرژی دارویی است و در حدود ۱۰ درصد افراد رخ می دهد.
آلرژی لاتکس
لاتکس در محصولات لاستیک طبیعی ساخته شده از شیره درخت لاستیک برزیل یافت می شود. یک واکنش آلرژیک می تواند از هر دو تماس فیزیکی با یک محصول لاتکس یا از طریق استنشاق فیبرهای لاتکس رخ دهد.
برخی از محصولات حاوی لاتکس عبارتند از:
- توپ های لاستیکی
- پانسمان ها
- بادکنک ها
- بندهای لاستیکی
- کاندوم ها و دیافراگم ها
- دستکش های لاستیکی خانگی
علائم آلرژی لاتکس معمولاً شامل تورم، خارش و قرمزی بعد از تماس با لاتکس است. اگر به شدت آلرژی دارید، ممکن است واکنش شدیدتری به تماس یا حتی مقدار کمی لاتکس در هوا داشته باشید.
لاتکس مصنوعی باعث واکنش مشابه نمی شود، بنابراین معمولاً برای افرادی که آلرژی لاتکس دارند بی خطر است.
آلرژی حشرات
طبیعی است که یک واکنش موضعی داشته باشید، مانند خارش، تورم، قرمزی یا تغییر رنگ در محل گزش یا نیش زدگی، اما برخی افراد واکنش بیش از حد به نیش ها دارند.
حشرات نیش زننده مانند زنبورها، مورچه های آتشین، زنبورها، خرس های زرد و زنبورهای زرد بیشتر به احتمال زیاد باعث واکنش آلرژیک می شوند و واکنش ها می توانند شدید باشند. اگر واکنش آلرژیک دارید، می تواند تهدید کننده زندگی باشد، بنابراین مهم است که بلافاصله به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
علائم اولیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تورم لب ها، زبان یا گلو
- بثورات پوستی، خارش یا کهیر
- سرگیجه
- غش
- درد شکم، استفراغ، نفخ یا اسهال
- احساس اینکه اتفاق وحشتناکی در حال رخ دادن است
- تنگی نفس، مشکل در تنفس یا خس خس سینه
آلرژن های موجود در هوا
محرک های آلرژی متداول ترین ذرات ریز موجود در هوای داخلی و خارجی هستند. وقتی این ذرات استنشاق می شوند، می توانند باعث التهاب و تورم مجاری بینی و بافت ظریف اطراف چشم شوند. در نتیجه، علائمی که معمولاً با آلرژی همراه هستند، مانند چشمان خارش دار، آبکی، احتقان، آبریزش بینی و عطسه رخ می دهد.
آلرژن های موجود در هوا مشترک عبارتند از:
- دگردیسی گرد و غبار: این موجودات ریز در گرد و غبار در تشک ها، فنرهای جعبه، مبلمان، بالش، فرش و سایر اشیا خانگی زندگی می کنند.
کپک: کپک ذرات ریز به نام اسپور ساطع می کند که استنشاق می شود. کپک اغلب در فضای داخلی در مکان های مرطوب مانند آشپزخانه و حمام و فضای باز در توده برگ، تنه درخت و مالچ یافت می شود. - دکل حیوانات خانگی: حیوانات خانگی پروتئین هایی را در عرق خود (که از طریق گرد و غبار یا سلول های پوست مرده خود ترشح می شود) و بزاق خود ترشح می کنند که می تواند باعث واکنش آلرژیک شود.
- گرده: این ماده توسط گیاهان و درختان در زمان های خاصی از سال ساطع می شود. معمولاً در بهار و پاییز مشکل ساز است.
آلرژی های پوستی
آلرژی های پوستی بیشتر در افرادی با پوست حساس و شرایط پوستی مانند اگزما شایع هستند. واکنش آلرژیک ممکن است توسط مواد شیمیایی در محصولات مراقبت از پوست، مواد شوینده و صابون ها، و همچنین تماس با گیاهانی مانند پیچک سمی، پیچک سمی و سماق سمی تحریک شود.
علائم ممکن است شامل کهیر، التهاب، بثورات و تشکیل ضایعات خشک و خارش دار باشد.
انواع واکنش های آلرژیک
یک واکنش آلرژیک زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به یک آلرژن واکنش نشان دهد. واکنش ها می توانند به سه دسته خفیف، متوسط و شدید طبقه بندی شوند، با علائم زیر:
- مشخص: این نوع شامل واکنش های موضعی مانند بثورات یا کهیر در محل تماس با آلرژن و علائم بینی مانند چشمان خارش دار، آبکی، احتقان و آبریزش بینی است.
- متوسط: این موارد شامل علائمی است که به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد، مانند خس خس سینه، مشکل در تنفس، کهیر و تورم یا التهاب.
- شدید: با عنوان شوک آنافیلاکسی شناخته می شود، این یک پاسخ تهدید کننده زندگی است که نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. ظرف چند دقیقه پس از تماس با آلرژن، ممکن است علائمی مانند تورم زبان، بسته شدن گلو، گرفتگی عضلات، استفراغ، اسهال، کهیر و تورم ظاهر شود. افت شدید فشار خون همچنین می تواند باعث سرگیجه یا تاریکی ذهنی شود.
شناسایی و مدیریت علائم
اگر آلرژی شناخته شده دارید، مهم است که با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود همکاری کنید تا یک برنامه برای مدیریت واکنش های خود ایجاد کنید.
اگر مشکوک هستید که آلرژی دارید، همچنین می توانید با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید تا آزمایش شوید تا محرک های خود را تأیید کنید و یک پروتکل درمانی ایجاد کنید.
علاوه بر این، روش های دیگری نیز وجود دارد که می توانید آلرژی خود را تحت کنترل داشته باشید:
- از آلرژن ها اجتناب کنید: تا حد امکان از آلرژن ها اجتناب کنید. این ممکن است به معنای ماندن در داخل خانه در هنگام بالا بودن تعداد گرده ها یا دور ماندن از حیوانات خانگی دوستان شما باشد. اگر می دانید که یک محرک غذایی یا آلرژی به لاتکس دارید، می توانید برچسب ها را بخوانید و بدانید که کدام محصولات برای شما بی خطر هستند.
- داروی خود را مصرف کنید: داروهای آلرژی (به صورت بدون نسخه یا با نسخه) می تواند به مدیریت علائم شما کمک کند. ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما می تواند به شما کمک کند تا گزینه های خود را درک کنید و مشخص کنید که کدام یک برای شرایط شما بهترین است. اگر واکنش های شدید دارید، ممکن است لازم باشد در صورت اضطراری یک آمپولاپی همراه داشته باشید.
- علائم خود را بشناسید: مهم است که بدانید هنگام قرار گرفتن در معرض آلرژن علائم خود را دارید. به این ترتیب، می دانید که آیا در حال واکنش هستید و چه زمانی به مراقبت های پزشکی نیاز دارید.
- یک دستبند و گردنبند هشدار پزشکی داشته باشید: واکنش های آلرژیک شدید می تواند باعث تورم در دهان و گلو شود و صحبت کردن را دشوار کند. پوشیدن یک دستبند هشدار یا داشتن اطلاعاتی در تلفن خود که به راحتی می توانید به اشتراک بگذارید می تواند به اطمینان از دریافت کمک لازم در اسرع وقت کمک کند.
- یادداشت بردارید: محرک های آلرژی، واکنش ها و آنچه (اگر چیزی) به کاهش علائم کمک می کند را مستند کنید. این به شما کمک می کند تا درک کنید که چگونه با آلرژی زندگی کنید. همچنین می تواند اطلاعات ارزشمندی را برای ارائه دهنده خدمات بهداشتی فراهم کند که می تواند در یافتن برنامه مدیریت آلرژی مناسب کمک کند.
- به یاد داشته باشید اگر احساس می کنید یک واکنش شدید آلرژیک در حال وقوع است، مهم است که بلافاصله با شماره ۱۱۵ تماس بگیرید و منتظر کمک باشید.
- رانندگی خود یا شخصی که در حال واکنش شدید به بیمارستان است ممکن است اگر تجهیزات مناسب برای کمک به آنها در طول مسیر ندارید، بیشتر از ضرر باشد تا سود.
- اگر آلرژی دارید، بدانید که تنها نیستید. درمان هایی وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم شما کمک کند. با این حال، مهم است که محرک های آلرژی خود و واکنش بدن خود را بشناسید تا بدانید که آیا و چه زمانی در حال واکنش خطرناک هستید و می توانید بلافاصله کمک بگیرید.
زندگی با یک آلرژی شدید می تواند ترسناک باشد، اما تیم مراقبت های بهداشتی شما می تواند شما را به منابع و ابزارهای اضافی هدایت کند تا به شما در گذراندن زندگی با یک آلرژی کمک کند و سالم و سالم بمانید.
