هنگامی که افراد مبتلا به آلزایمر یا نوع دیگری از دمانس زمین می‌خورند، مهم است که برای تعیین ریشه اصلی آن زمین‌خوردن وقت صرف کنیم. این فرآیند به نام “تحلیل ریشه اصلی” نامیده می‌شود. تحلیل ریشه اصلی به معنای حفر عمیق و تلاش برای تعیین علت زمین خوردن است. پس از شناسایی ریشه اصلی،می‌توانیم مداخله مناسبی را پیدا کنیم که امیدواریم احتمال زمی خوردن مجدد این فرد را کاهش دهد.
تحلیل ریشه اصلی اغلب در بیمارستان‌های بستری مراقبت‌های حاد و در مراکز پرستاری مراقبت‌های طولانی‌مدت یا مراقبت‌های زیر حاد استفاده می‌شود؛ با این حال، شما می‌توانید از این روش در خانه نیز برای کاهش احتمال زمین خوردن عزیز خود که از او مراقبت می‌کنید، استفاده کنید.
افراد مبتلا به دمانس به دلیل ضعف توانایی‌های فضایی بصری، اختلال در قضاوت، تکانشگری یا کاهش راه رفتن و تعادل، بیشتر در معرض خطر سقوط قرار دارند. با این حال، ریشه اصلی اغلب عمیق‌تر از این عوامل است.
تحلیل ریشه اصلی سوالات “چه؟”، “چگونه؟” و “چرا؟” را به طور مکرر تکرار می‌کند تا زمانی که به علت اصلی سقوط برسیم. علاوه بر این، برخی از کارشناسان رویکرد “۵ چرا” را توصیه می کنند که پرسیدن سوال “چرا؟” پنج (یا بیشتر) بار در مورد بخش‌های مختلف اطلاعات، مانند محل سقوط (چرا آنجا؟)، محیط اطراف سقوط (چرا کف خیس بود؟) را شامل می‌شود. ، دلیل احتمالی که فرد در حال راه رفتن بود (چرا از آن طرف سالن می‌رفت؟) و غیره.
برخی از کارشناسان همچنین استفاده از یک روش تحلیل ریشه اصلی به نام “دیاگرام استخوان ماهی” را توصیه می کنند. این ابزار یک سازماندهی بصری از اطلاعات جمع آوری شده در مورد سقوط است. به عنوان مثال، سقوط توسط دهان ماهی بیان می شود و استخوان هایی که از ستون فقرات ماهی بیرون می آیند، جایی است که تمام علل احتمالی سقوط را در رده اصلی مناسب که در آن قرار می گیرند، می نویسید. ترسیم بصری سقوط و موقعیتی که در آن رخ داده است، می تواند در شناسایی ریشه اصلی کمک کننده باشد.
مطالعه موردی
جان یک فرد ۸۲ ساله ساکن در واحد امن افراد مبتلا به دمانس در یک مرکز مراقبت طولانی مدت است. او به آنجا منتقل شد زیرا به اتاق های ساکنان دیگر سرگردان بود و کارکنان تشخیص داده بودند که او احتمالاً از فعالیت‌هایی که هدف دمانس متوسط او هستند، سود خواهد برد. با این حال، او در هفته گذشته دو بار سقوط کرده است.
هنگام انجام تحلیل ریشه اصلی برای علت زمین خوردن جان، ممکن است به برخی از سوالات زیر برای هر یک از زمین خوردن های او نگاه کنید:
- چرا بلند شدند؟
- چه کاری انجام می دادند؟
- کجا می رفتند؟
- آیا اخیراً ضعیف‌تر شده‌اند؟
- آیا تعادل خود را از دست دادند؟
- آیا به چیزی برخورد کردند؟
- چه سرنخ‌هایی می‌توانیم از زبان بدن و حالات چهره آنها جمع‌آوری کنیم؟
- آیا نیاز به استفاده از توالت داشتند؟
- آیا گرسنه بودند؟
- آیا تشنه بودند؟
- حوصشان سر رفته بود؟
- آیا نیاز به کشش پاهایشان داشتند؟
- آیا خیلی طولانی نشسته‌اند؟
- آیا خسته بودند؟
- آیا دردی داشتند؟
- آیا هر روز در زمان مشخصی بی‌قرار می‌شوند؟
- آیا محیط خیلی پر سر و صدا بود؟
- آیا اقدامات پیشگیری از سقوط مناسبی مانند واکر در دسترس داشتند؟
- آیا اخیراً داروهایشان تغییر کرده است؟ آیا این می‌تواند به زمین خوردن آنها کمک کند؟
- آیا ساکنان دیگری در زمان سقوط در اطراف آنها بودند؟
- آیا روی چیزی گیر افتادند؟
- آیا کف خیس یا اخیراً واکس زده شده بود؟
- آیا عینک داشتند؟
- آیا علائمی از عفونت مجاری ادراری نشان می‌دهند؟
شناسایی مداخلاتی که با ریشه اصلی مرتبط هستند
پاسخ‌های به سوالات بالا به ما کمک می‌کند تا تعیین کنیم چه نوع مداخله‌ای برای جلوگیری از سقوط‌های آینده مؤثرتر خواهد بود. اگر نتیجه‌گیری کرده‌ایم که جان گرسنه بوده و به دنبال میان‌وعده می‌گشته است، مداخله ما باید به آن موضوع مربوط باشد. می‌توانیم تصمیم بگیریم که به جان در ساعت ۲ بعد از ظهر میان‌وعده‌ای ارائه دهیم، اگر زمین خوردن او در ساعت ۲:۳۰ بعد از ظهر بوده است. یا، اگر او به دلیل از دست دادن مقداری قدرت زمین خورد، پس از تعیین اینکه ضعف او ممکن است به بیماری اخیرش مرتبط باشد، می‌توانیم فیزیوتراپی ارائه دهیم.
نکته کلیدی این است که مداخلاتی را انجام دهیم که به طور واقعی ریشه اصلی سقوط جان را برطرف کنند تا بتوانیم به طور امیدوارکننده‌ای محرک را از بین ببریم و در نتیجه از سقوط احتمالی بعدی جلوگیری کنیم.
کلام آخر
در حالی که اغلب بیش از یک عامل ساده ریشه اصلی ممکن است به سقوط کمک کرده باشد، فرآیند پرسیدن سؤالات عمدی و اعمال مداخلات مرتبط اغلب مؤثر است و می‌تواند باعث کاهش سقوط شود. کاهش سقوط می‌تواند به حفظ کیفیت زندگی و عملکرد کلی کمک کند.
