اگر اغلب قبل از پریود احساس ناخوشی می‌کنید، ممکن است دچار چیزی شده باشید که به طور غیررسمی به آنفولانزای پریودی معروف است. از کلمه “آنفولانزا” استفاده می‌شود زیرا علائم می‌تواند شامل سردرد، خستگی و درد عضلانی باشد، همراه با سایر علائم جسمی، روانی و عاطفی که معمولاً با سندرم پیش از قاعد (PMS) مرتبط است.
این مقاله توضیح می‌دهد که آنفولانزای پریودی چیست، علائم، مدت زمان و درمان‌های آن چیست. همچنین به شما می‌گوید که چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید.
آیا آنفولانزای پریودی واقعی است؟
“آنفولانزای پریودی” یک اصطلاح پزشکی نیست. این اصطلاح مجموعه ای از علائم شبیه آنفولانزا را توصیف می کند که برخی افراد قبل از پریود تجربه می کنند. این نوسانات علائمی در ذهن شما نیستند و تأثیر آنها بر زندگی شما می‌تواند قابل توجه باشد.
ثبت چرخه‌های قاعدگی و علائمی که در طول ماه تجربه می‌کنید، می‌تواند به شما و پزشک‌تان کمک کند تا تشخیص دهند که آیا آنفولانزای پریودی دارید یا خیر.
در برخی موارد، پزشک ممکن است بخواهد سایر شرایط پزشکی که می‌توانند علائم مشابهی را در طول چرخه قاعدگی شما ایجاد کنند، مانند اختلال پیش از قاعد دیسفوریک (PMDD) و سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) را رد کند.
علائم آنفولانزای پریودی
علائم آنفولانزای پریودی متفاوت است. آنها ممکن است به سختی قابل توجه باشند، کمی آزاردهنده باشند یا شدید باشند. این علائم می‌توانند از یک هفته یا دو هفته قبل از اولین روز پریود شروع شوند۱ و معمولاً تا چهار روز پس از شروع پریود برطرف می‌شوند.
علائم شایع عبارتند از:
- درد و گرفتگی شکم
- نفخ
- درد کمر
- پری سینه، حساسیت و درد
- مشکلات گوارشی، از جمله یبوست و اسهال
- سردرد
- درد عضلات یا مفاصل
- مشکلات تمرکز
- جوش‌های پوستی (آکنه)
- اختلالات خواب
- احتباس آب
- تهوع، استفراغ
- خستگی
چه چیزی باعث آنفولانزای پریودی می‌شود؟
علت دقیق آنفولانزای پریودی مشخص نیست.
فرضیه بر این است که این علائم شبیه آنفولانزا نتیجه نوسانات هورمونی است که در طول چرخه قاعدگی رخ می دهد.
تحقیقات نشان می‌دهد که علائم شبیه آنفولانزا ممکن است ناشی از واکنش فرد به کاهش سطح پروژسترون در نیمه دوم چرخه قاعدگی باشد.
پروژسترون ممکن است به عنوان یک انتقال دهنده عصبی، یک پیام رسان شیمیایی در مغز نیز نقش داشته باشد. به عنوان مثال، کاهش سطح پروژسترون ممکن است بر توانایی مغز شما برای تنظیم سایر مواد شیمیایی مرتبط با احساس شما، مانند سروتونین (هورمون “احساس خوب”) تأثیر بگذارد.
در مرحله پایانی چرخه قاعدگی شما، که به عنوان فاز لوتئال شناخته می شود، بدن شما یک تخمک از تخمدان آزاد می کند. این پدیده به عنوان تخمک گذاری شناخته می شود. اگر تخمک شما بارور نشود، هورمون های جنسی استروژن و پروژسترون به شدت کاهش می یابند، زیرا تخمک شما شروع به تجزیه شدن می کند و پوشش داخلی رحم شما ریزش می کند. این افت هورمونی معمولاً با علائم شبیه آنفولانزا مرتبط است.
سایر تئوری های مربوط به علل احتمالی PMS عبارتند از:
- حساسیت به پروژسترون
- تغییرات متابولیسم کربوهیدرات
- عدم تعادل استروژن-پروژسترون
- آلدوسترون یا ADH بیش از حد (هورمونی که به تنظیم متابولیسم سدیم، کلرید و پتاسیم کمک می کند)
- هیپرپرولاکتینمی (ترشح بیش از حد پرولاکتین، هورمونی که تحریک کننده رشد سینه است)
- احتباس سدیم و آب توسط کلیه ها
- قند خون پایین
- عوامل روان‌گردان
درمان آنفولانزای پریودی
گزینه‌های درمانی برای PMS، که ممکن است شامل علائمی باشد که به عنوان آنفولانزای پریودی توصیف می‌شود، عبارتند از:
- داروهای ضد بارداری هورمونی: ممکن است برای کمک به بهبود علائم مرتبط با هورمون PMS یا PMDD تجویز شوند.
- داروهای ضد افسردگی: مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) ممکن است به علائم روان‌شناختی کمک کنند. بیشتر مواقع آنها به صورت روزانه تجویز می شوند، اما گاهی اوقات فقط به دو هفته قبل از شروع پریود محدود می شوند.
- مسکن ها: داروهای بدون نسخه مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است برای کاهش درد و ناراحتی استفاده شوند.
- داروهای ادرار آور: قرص‌های آب ممکن است برای کمک به کاهش نفخ (احتباس آب) مصرف شوند.
- مکمل‌ها: کلسیم اغلب توصیه می‌شود،۶ اما سایر مکمل‌ها، از جمله ویتامین D، داروهای گیاهی مانند علف جان و طب سوزنی، شواهد کافی برای حمایت از توصیه آنها ندارند.
درمان شناختی رفتاری برای PMS/PMDD
تحقیقات نشان می دهد که درمان شناختی رفتاری ممکن است به PMS یا PMDD کمک کند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که مزایای درمان شناختی رفتاری مبتنی بر اینترنت می تواند به کاهش علائم PMDD کمک کند.
انتخاب‌های سبک زندگی و پیشگیری
انتخاب‌های خاص سبک زندگی می‌توانند به جلوگیری از تأثیرات عاطفی و جسمی PMS کمک کنند. به طور کلی، هر انتخاب سبک زندگی که به شما کمک می‌کند تا سالم بمانید و از نفخ، ناراحتی معده، تغییرات خلقی و اختلالات خواب جلوگیری کنید، مفید است.
پیشنهادات خاص سبک زندگی برای مقابله با آنفولانزای پریودی عبارتند از:
- اجتناب یا کاهش مصرف الکل، کافئین، نمک و قند
- داشتن یک رژیم غذایی متعادل، از جمله غلات کامل، سبزیجات و میوه های فراوان
- ورزش حداقل سه تا پنج بار در هفته
- داشتن خواب و استراحت کافی و خوب
- ترک سیگار
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم شما به طور مداوم شدید هستند و/یا تأثیر ناتوان کننده ای بر سلامت روانی شما دارند، با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است با PMDD سر و کار داشته باشید. در حالی که PMDD کمتر از PMS شایع است، اما برای ۳% تا ۸% از همه دختران و زنانی که PMS را تجربه می کنند، یک مشکل جدی است.
علاوه بر این، پزشک ممکن است بخواهد سایر علل احتمالی علائم شما، مانند مشکلات گوارشی یا زنان را رد کند.
خلاصه
اگرچه آنفولانزای پریودی یک تشخیص رسمی پزشکی نیست، اما علائم آن – که شامل علائم شبیه آنفولانزا مانند دردهای بدن و مشکلات گوارشی است – می‌تواند ناتوان کننده باشد.
این علائم اغلب همراه با سندرم پیش از قاعد (PMS) یا اختلال پیش از قاعد دیسفوریک (PMDD) رخ می‌دهند. استراتژی‌های تغییر سبک زندگی، داروها و روان‌درمانی اغلب در پیشگیری یا کاهش علائم آنفولانزای پریودی مفید هستند.
